مطالعه پروفیل پلاسمیدی و مقاومت آنتی بیوتیکی در Pseudomonas aeruginosaبیمارستانی

Pseudomonas aeruginosa یکی از مهمترین پاتوژنهای انسانی فرصت طلب است که در همه جا حضور دارد و به طیف وسیعی از عوامل ضد میکروبی مقاومت ذاتی نشان می دهد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و پروفیل پلاسمیدی در سویه های بیمارستانی p aeruginosa است. مدت 8 ماه 104 سویه p. aeruginosa از نمونه های بالینی مختلف ( خلط، ادرار، خون، مدفوع و ...) و بخشهای محیطی بیمارستان ( سینک، مایع ، دستشویی، دست کارکنان، تخت بیماران و ...) جمع آوری گردید، و تست حساسیت آنتی بیوتیک به روش انتشار در آگار (kirby - bauer) بر روی آنها انجام شد. از روش لیز قلیایی ( alkaline lysis) نیز بمنظور استخراج پلاسمید سویه های مورد بررسی استفاده گردید. از میان 104 سویه p. aeruginosa درصد آنها سویه های محیطی بودند. مقاومت آنتی بیوتیکی مشاهده شده سویه ها بدین شرح می باشد: لینکومایسین (100درصد)، سفتیزوکسیم (99 درصد)، لومه فلوکساسین (94 درصد)، سفتازیدیم (60 درصد)، تیکارسیلین (50 درصد)، سفتریاکسون، (44 درصد)، سفوپرازون (37 درصد)، توبرامایسین و سیپروفلوکساسین mg 10 (35 درصد)، پیپراسیلین و جنتامایسین (34 درصد)، کربنی سیلین (25 درصد)، سیپروفلوکساسین mg 30(24 درصد)، آمیکاسین (32 درصد) و ایمی پنم (1درصد) . 8/29 درصد سویه ها واجد پلاسمید می باشد که در 15 پروفیل پلاسمیدی مختلف قرار دارند و 7/61 درصد کل سویه های مقاوم به حداقل 10 آنتی بیوتیک را تشکیل می دهند. بین بعضی از پلاسمیدها و مقاومت به بعضی آنتی بیوتیکها نیز ارتباط معنا داری مشاهده شد. با توجه اینکه تمام سویه های جدا شده mdr هستند، تنها 8/29 درصد سویه ها واجد پلاسمید می باشند، بنابراین مقاومت در آنها بیشتر کروموزومی است. گرچه فرکانس پایین پلاسمید در سویه های p. aeruginosa مطالعه ارتباط آنرا با مقاومت آنتی بیوتیکی محدود می سازد اما بدلیل آسانتر بودن این روش نسبت به سایر روشهای تاپینیگ ملکولی، می توان از این روش بهمراه روشهای دیگر در ردیابی منشا سویه ها استفاده شود.