تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی القا شده با نوع نیتروژن در گیاه برنج ( رقم طارم)

برنج از محصولات کشاورزی ارزشمند است که با توجه به مصرف آن بعد ازگندم در مرتبه دوم اهمیت قرار دارد. بر روی این گیاه تحقیقات فراوانی صورت گرفته است که از آن جمله آثار تغذیه ای انواع ترکیبات ازت دار بخصوص نیترات و آمونیوم است . با توجه به نوع ازتی که این گیاه مصرف می کند مسیرهای سوخت و سازی خاصی شروع به فعالیت می کنند که مرتبط با ظهور پدیده های فیزیولوژیکی همچون پیری و تغییرترکیبات آلی است. در این پژوهش مشخص گردید که در قیاس با آمونیوم تیمار نیتراتی موجب افزایش رشد بخش هوایی شده لیکن به لحاظ آماری معنی دار نبوده ولی برای ریشه معنی دار است . در قیاس با نیترات تیمار آمونیاکی موجب افزایش نسبت وزن بخش هوایی به ریشه می شود که موید بازدارندگی رشد توسط آمونیوم است و در ریشه شدیدتر از بخش هوایی و ریشه کاهش معنی داری نشان دادند. گر چه مقدار کلروفیل در تیمار آمونیاکی نسبت به نیتراتی دارای افزایش معنی داری بود لیکن در نسبت کلروفیل های a و b دو تیمار تفاوت معنی داری مشاهده نشد. احتمالا با توجه به نقش ازت در سنتز کلروفیل تسریع در جذب ازت آمونیاکی موجب سنتز بیشتر کلروفیل شده است. در تیمار آمونیاکی پروتئین در هر دو بخش هوایی و ریشه و پرولین فقط در بخش هوایی افزایش معنی دار نشان داد. احتمالا در تنش با آمونیوم افزایش پرولین و برخی از پروتئینها ضرورت پیدا کرده که مرتبط با سم زدایی آمونیوم می باشد. افزایش مقدار فنل کل در هوگلند نیتراتی نسبت به آمونیاکی مشاهده گردید اما به لحاظ آماری معنی دار نبود.