بررسی تاثیر تیمارهای رطوبتی - حرارتی بر جوانه زدن بذر بلوط ایرانی در منطقه خرم آباد لرستان

طرح بررسی تیمارهای رطوبتی - حرارتی بر جوانه زدن بذر بلوط ایرانی در شرایط محیطی خرم آباد، با 3200 عدد بذر سالم در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار با عمق کاشت 5 سانتی متر در گلدان های پلاستیکی پیاده شد. تیمارهای چهارگانه به شرح زیر بودند:تیمار a: نگهداری بذور در هوای آزاد به مدت یک ماه وسپس کاشت در بستر خاک( گلدان)؛ تیمار b : کاشت بذور در بستر خاک بلافاصله پس از جمع آوری ازدرخت؛ تیمار c: نگهداری بذور در یخچال به مدت یکماه در 5-1 درجه سانتیگراد و سپس کاشت در بستر کاشت و تیمار d: بذور پس از برداشت ازدرخت بلافاصله به مدت 48 ساعت در آب معمولی خیسانده شده ، به مدت یک ماه در یخچال در 5-1درجه سانتی گراد نگهداری شدند و سپس کاشت در بستر کاشت انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس طرح نشان داد که بین تیمارها اختلاف معنی داری وجود دارد. در نتیجه، فرض برابری میانگین جوانه زنی بذور تیمارها رد شد. براساس آزمون دانکن مقایسه دو به دوی میانگین جوانه زنی تیمارها صورت گرفت و مشخص شد که تیمارهای فوق در دو کلاس طبقه بندی می شوند: کلاس (a) شامل تیمارهای d, c, b ( در صد جوانه زدن بذور برای هریک از تیمارها به ترتیب 5/95، 38/97، 5/98 درصد) و کلاس (b) شامل تیمار a( درصد جوانه زدن بذور 23 درصد) . با پذیرش کلاس (a) ، از نظر اقتصادی تیمار b مناسب ترین روش کاشت بذر بلوط برای احیای جنگل های بلوط غرب است و برای اجرا به دستگاه های اجرایی پیشنهاد و توصیه می شود.