بررسی مقایسة انطباق مرز رخساره های ژئومرفولوژی و اجزای واحدهای اراضی با مرز تیپ های گیاهی، مطالعة موردی: حوزة آبخیز مشهد اردهال-کاشان

در مناطق بیابانی ایران، انجام مطالعاتی که در روابط بین رخساره ای ژئومرفولوژی، اجزای واحدهای اراضی و پوشش گیاهی مشخص شده، همچنین تهیه نقشه ای که برای چنین عرصه هایی از کارایی مناسبی برخوردار باشد، بسیار ضروری است. در این تحقیق، نقشه های رخساره های ژئومرفولوژی ، اجزای واحدهای اراضی و تیپ های گیاهی در حوزه آبخیز مشهد اردهال کاشان تهیه و با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج حاصل از این بررسی ها نشان می دهد که مرزهای رخساره های ژئومرفولوژی در واحد کوهستان با محدوده تیپ های گیاهی همخوانی بالایی دارند به طوری که می توان مرزهای این دو نقشه را بر هم منطبق دانست، ولی اجزای واحدهای اراضی به دلیل واریزه ای و کم عمق بودن خاک، از همخوانی کافی با تیپ های گیاهی برخوردار نیست.در واحد دشت سرکه دارای خاک های نیمه عمیق و عمیق است، مرز اجزای واحدهای اراضی با محدوده تیپ های گیاهی تطبیق می کند. در بعضی موارد، تخریب ناشی از عوامل انسانی موجب عدم انطباق کامل نقشه های فوق گردیده است. مقایسه نقشه های رخساره های ژئومرفولوژی و تیپ های گیاهی در دشت سر های عرصه مورد تحقیق نشان می دهد که نقشه های فوق از همخوانی نسبتا مناسبی برخوردارند. بنابراین به نظر می رسد تهیه نقشه ای که در واحدهای کوهستان و دشت سر با تیپ های گیاهی همخوانی داشته و از کارایی مناسبی برخوردار باشد، لازم و ضروری است. این تحقیق نشان داد که چنین نقشه ای با پایه قرار دادن نقشه رخساره های ژئومرفولوژی و استفاده از دیدگاه های خاک شناسی برای تفکیک یا تلفیق رخساره ها قابل تهیه است.