بررسی توزیع های احتمالی مناسب برای دبی های حداقل، میانگین و حداکثر با استفاده از روش گشتاور L (مطالعه موردی: استان مازندران)

در توزیع های احتمالی مورد استفاده در هیدرولوژی ، از روش ها مختلفی برای به کارگیری آنها بهره گیری می شود که متداول ترین آنها روش گشتاور متمایل به مرکز است. علاوه بر این، با استفاده از رایانه از روش پیشینه درست نمایی (maximum likelihood) نیز استفاده می گردد. استفاده از روش گشتاورl نیز تنها چند سالی است که در جهان متداول شده و در کشور ما هنوز در مراحل اولیه قرار دارد. تلاش های انجام شده در این تحقیق به منظور شناخت چگونگی کاربرد و مقایسه آن با روش های مرسوم قبلی است . به منظور بررسی توزیع های احتمالی مناسب برای دبی های حداکثر، تعداد 20 ایستگاه هیدرومتری برای دبی های حداکثر و حداکثر لحظه ای سالانه و 25 ایستگاه هیدرومتری برای دبی حداقل و متوسط سالانه انتخاب شدند . پس از انتخاب ایستگاه های مناسب و استخراج دبی های مورد نظر از ایستگاه های منتخب، دوره آماری 30 سال از سال آبی 48-47 تا 77-76 به عنوان دروه مشترک آماری انتخاب شد. نواقص آماری ایستگاه های منتخب به روش همبستگی بین ایستگاه ها با استفاده از نرم افزار minitab بازسازی شد. مقادیر مجموع مربعات باقیمانده به روش گشتاور معمولی برای 5 توزیع مورد استفاده در این تحقیق با استفاده از نرم افزار hyfa به دست آمد و با مقادیر مجموع مربعات باقیمانده روش گشتاور l مقایسه گردید و با توجه به کمترین مجموع مربعات باقیمانده هر توزیع به دو روش گشتاور معمولی و گشتاور l ، توزیع مناسب برای هر ایستگاه انتخاب شد. بنابر نتایج این تحقیق در مورد دبی حداکثر سالانه و دبی حداکثر لحظه ای سالانه برای اکثر ایستگاه ها، توزیع گمبل و روش گشتاور l و توزیع لوگ نرمال سه متغیره و روش گشتاور معمولی، مناسب تشخیص داده شدند و در مورد دبی متوسط سالانه و دبی حداقل سالانه نیز توزیع گمبل و روش گشتاور l تنها توزیعی بود که بیشترین برازش را نشان می دهد.