بررسی کاربرد هیدروگراف های واحد مصنوعی در تجزیه و تحلیل سیلاب ها در حوزه های آبخیز شمال کشور

حوزه آبخیز، یک هیدروسیستم متشکل از واحدهای هیدرولوژیک مختلف مرتبط به هم است که نسبت به بارش ورودی واکنش نشان می دهد. ابعاد هیدروگراف رواناب خروجی، نشان دهنده شاخص کمی و نهایی عکس العمل حوزه در قبال بارش ورودی به آن است و شناخت روابط موجود بین بارش - رواناب، یکی از مباحث مهم علم هیدرولوژی است. به منظور بررسی میزان کارایی هیدروگراف های واحد کلارک، ناش، اشنایدر، scs، مثلثی و سانتاباربارا در حوزه های آبخیز شمال کشور و برآورد هیدروگراف رواناب خروجی، چهار حوزه با خصوصیات مختلف انتخاب گردیدند. برای حوزه های مورد مطالعه10 واقعه متناظر باران - رواناب انتخاب و برای هر مطالعه، هیدروگراف رواناب خروجی به وسیله روش های فوق محاسبه گردید. مقایسه هیدروگراف های محاسبه ای حاصل از مدل های مورد تحقیق و هیدروگراف های مشاهده ای وقایع انتخابی نشان می دهد که برای حوزه معرف کسیلیان با مساحت 78/68 کیلومتر مربع، روش اشنایدر دارای کمترین مقادیر میانگین خطای نسبی خطای نسبی و میانگین توان دوم خطاست. برای حوزه طالار با مساحت 1772 کیلومتر مربع نیز روش مثلثی دارای کمترین مقدار میانگین خطای نسبی و روش سانتاباربارا دارای کمترین مقدار توان دوم خطاست.