بررسی تاثیر آبرفت های نهشته شده با برخاستگاه متفاوت بر نفوذپذیری شبکه های سنتی استحصال سیلاب

ویژگی های سنگ های رخنمون یافته در حوزه آبخیز علاوه بر تاثیر مقدار فرسایش در تعیین ویژگی های فیزیکی و شیمیایی مواد فرسایش یافته نیز نقش دارد . ته نشینی این مواد در شبکه های تغذیه مصنوعی پخش سیلاب یا سایر آبگیرها فرصت مناسبی را برای بررسی رابطه بین ترکیب سنگ های رخنمون یافته حوزه و ویژگی های مواد فرسایش یافته به وجود می آورد وجود صدها هزار هکتار کرت ها استحصال سیلاب مرسوم به بندسار در گستره استان خراسان مطالعه تاثیر آبرفت های رسوب یافته با برخاستگاه متفاوت بر نفوذ را میسر نمود . به این منظور 8 حوزه کوچک با ترکیبات سنگی نسبتا یکنواخت انتخاب گردید و نفوذ پذیری بندسارهای پایین دست و زمین های مجاور به عنوان شاهد با کاربرد روش استوانه مضاعف اندازه گیری شد نتایج به دست آمده نشان داد که ترکیب سنگ های رخنمون شده در آبخیز عامل مهم تعیین کننده نفوذ پذیری رسوب بندسارها است . به طور کلی سنگ های تولید کننده رسوبات ریز دانه نظیرشیل پلمه سنگ ، نفوذ بندسارها را به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهند ، در حالی که سازندهای رسوبی تخریبی دانه درشت کمترین مقدار تاثیر را داشته و سازندهای آذرین در حد بینابینی قرار می گیرند .