بررسی اکولوژیک پوشش گیاهی مراتع ییلاقی هزار جریب بهشهر

با شناخت و مراقبت درست از اکوسیستم های مناطق مرتفع بهتر می توان زیستگاه های طبیعی تنوع زیستی و آب و خاک این مناطق آسیب پذیر را حفاظت نمود . در این شناخت درک و آگاهی ازتاثیر متقابل عوامل زنده وغیر زنده اکولوژیک بر گیاهان به عنوان ابزاری کارآمد در مدیریت و برنامه ریزی ضروری است .تحقیق حاضر به منظور شناخت شباهت های اکولوژیک بین اجتماعات گیاهی مراتع ییلاقی هزارجریب واقع در زیر حوزه تجن از ارتفاعات البرز انجام گرفت اجتماعات گیاهی منطقه بر اساس معیار فلوریستیک - فیزیونومیک تفکیک و شباهت های اکولوژیک بین اجتماعات مذکور به روش رسته بندی قطبی با به کارگیری نقشه های همباران ، ارتفاع شیب جهت ، ... در هر اجتماع گیاهی نسبت به حفر حداقل سه پروفیل خاک در جهت شیب غالب به منظور اطلاع از خصوصیات فیزیکی - شیمیایی خاک اقدام شد . تجزیه و تحلیل داده های برداشت شده از 6 اجتماع گیاهی منطقه به روش رسته بندی باعث تفکیک اجتماعات مذکور در سه گروه درختچه ای لور- آوری سوزنی برگ ارس و بالشتکی ها گندمیان شد . تجزیه و تحلیل آثار عوامل اکولوژیک مطالعه شده نشان داد که با کاهش بارندگی اجتماعی لور - اوری با اجتماع رس و سپس بالشتکی ها گندمیان جایگزین شده اند . همچنین نتایج حاصل از مطالعات نشان داد که آشیان اکولوژیک اجتماعات رس شیب ها تند و خاک های کم عمق با مواد آلی کم و دارای درصد بالای شن ، سنگ ریزه و آهک می باشد . در حالی که اجتماع لور - اروی در خاک های عمیق با مواد آلی نسبتا بیشتر و درصد شن ، سنگ ریزه و آهک ناچیز پراکنش یافته اند . اجتماع بالشتکی - گندمیان در اراضی کم شیب نسبتا هموار قرار گرفته اند تغییرات ph و ec خاک دراین اجتماعات ناچیز بوده است