یگانگی روش در پژوهش و آموزش نقد شاگرد بر نوشته ی استاد

در چارچوب های سازایی گر، بر یگانگی روش در پژوهش و آموزش پافشاری شده است. در این مقاله به نقد نوشته ای پرداخته شده است که در پی رساندن همین پیام بوده است( شریعتمداری، 1378). هر چند نوشته یاد شده در برگیرنده ی این پیام ارزنده و نکته های ارزشمند دیگری است، ولی کاستی هایی نیز دارد که بر شمردن آن ها به رساندن هر چه بهتر پیام بنیادین آن کمک می کند. در پی زمینه پردازی در این باره، نوشته ی کنونی چگونگی فراداد این یگانگی را در نوشته ی یاد شده توصیف می کند و سپس با شناساندن ابزاری که برای ارزشیابی آن به کار گرفته شده است و همچنین چگونگی کار ارزشیابی، یافته هایی را گزارش می کند که گویای کاستیمندی ساختار و درونداشت نوشته ی بررسی شده و نااستواری بازخورد دانش پوهانه ای است که در نوشته بازتاب یافته است. در پایان نیز پیشنهادهایی پژوهشی /آموزشی ای در راستای هر چه استوار تر ساختن بازخورد دانش پژوهانه ی پژوهشگران و آموزشکاران آینده کشور ارایه شده است که دریافت یگانگی، یا دست کم همانندی پژوهش و آموزش زیرساخت همه آن هاست.