بررسی رابطه خودکارآمدی با نگرش و عملکرد تحصیلی درس ریاضی در دانش آموزان سوم راهنمایی شهر تهران

390 دانش آموز سال سوم راهنمایی شهر تهران در سال تحصیلی 80-79 به صورت تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه های خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) و نگرش نسبت به ریاضی آیکن (1970) را تکمیل کردند. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها با روش های آماری: همبستگی، t برای دو گروه مستقل و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، نتایج حاکی از این بود که بین خودکارآمدی و نگرش نسبت به ریاضی با عملکرد در ریاضی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. هم چنین نتایج این تحقیق نشان می دهد که خودکارآمدی و نگرش نسبت به ریاضی نقش مهمی در عملکرد ریاضی دارد.