جنسیت و مشارکت سیاسی؛ بررسی مقایسه ای مشارکت سیاسی دانشجویان دختر و پسر در تهران

این پژوهش تحت عنوان بررسی مقایسه ای مشارکت سیاسی دانشجویان دختر و پسر در تهران به روش توصیفی - مقایسه ای انجام شده است و اطلاعات آن به روش میدانی و از طریق پرسشنامه محقق ساخته ( با 88 پرسش بسته در قالب 43 پرسش اصلی) جمع آوری شده است.پرسشنامه ها بین 1041نفر دانشجوی شاغل به تحصیل در پنج دانشگاه تهران، شهید بهشتی. الزهرا(س)، امام صادق(ع) و صنعتی شریف‌، به طور مساوی توزیع شد. سپس داده های آماری، با بهره گیری از نرم افزار کامپیوتری spssانجام شد و با استفاده از مجذور خی و تحلیل های دو متغیره و سه متغیره و بر اساس نوع و میزان همبستگی بین متغیرهای وابسته و مستقل نتایج ارائه شد. نتایج پژوهش حاضر موید یافته های جهانی در رابطه با علاقه مندی سیاسی زنان در مقایسه با مردان است و نشان می دهد که زنان اعم از اینکه در دانشگاه های مختلط یا غیر مختلط باشند، علاقه مندی سیاسی کمتری ( درمقایسه با مردان) دارند و فعالیت های سیاسی آنان ، کم تر ازمردان، جنبه فعالانه دارد. بینش سیاسی زنان بیش از مردان تحت تاثیر خانواده شکل می گیرد. زنان دیرتر از مردان توجه به مسائل سیاسی را آغاز می کنند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که شغل پدر و مادر و نیز تحصیلات پدر و مادر رابطه آماری معنادار و مثبتی با علاقه مندی سیاسی دختران دارد.از سوی دیگر متغیرهای ازدواج و مقطع تحصیلی، تفاوت معناداری را در رابطه با علاقه مندی سیاسی دو گروه آزمودنی نشان نمی دهد.