نقش ساختار سنی جمعیت در تقاضای سرمایه‌گذاری خانوارها برای مستغلات

تغییر ساختار سنی جمعیت به وجود آمده در اثر افزایش شدید زاد و ولد ابتدای دهه ی 1360، پیامدها و پرسش‌های متعددی را به دنبال داشته است. یکی از این پرسش‌ها چگونگی تاثیرپذیری تقاضای سرمایه‌گذاری خانوارها در مستغلات از تغییر ساختار سنی در جامعه ایران است. مقاله ی حاضر در پی یافتن پاسخی مناسب برای این سوال، تابعی را برای سرمایه‌گذاری در مستغلات بر اساس مبانی نظری اقتصادی تصریح می‌کند که یکی از متغیرهای توضیح دهنده ی آن تغییرات ساختار سنی جمعیت است. این تابع به کمک داده‌های سری زمانی سالانه 1345 تا 1385 به روش خودرگرسیون وقفه‌گستر( ardl ) در چارچوب روش شناسی همجمعی برآورد شده است. نتایج حاکی از آن است که با افزایش نسبی جمعیت در گروه میان‌سال جامعه، تقاضا برای سرمایه‌گذاری خانوارها در مستغلات افزایش می‌یابد. این تقاضا در 15 تا 20 سال آینده (سال‌های 1407-1412) که متولدین اوایل دهه ی 1360 به محدوده سنی 40 تا 44 سالگی می‌رسند به اوج خود خواهد رسید و از آن پس به تدریج کاهش خواهد یافت.

The role of population age structure in the households’ demand for real estate investment

Changes in the population age structure of the Iranian society, due to the baby boom of the 1360’s had serious consequences and raised several questions. One is how the household demand for investment in real states is affected by such a drastic change in the population age distribution. In finding a suitable answer to this question, this paper specifies an investment demand function for real state that one of its explanatory variables is changes in population age structure. The specified function is estimated using ARDL approach, in line with the cointegration methodology, by the aid of time series data for the period 13451385. The obtained results suggest that an increase in the portion of middle age population leads to an increase in demand for real estate investment. In 15 to 20 years from now (14071412), when who were born in the  first half of the 1360’s reach the age of 4044, the demand for investing in real state will increase, thereafter will decrease gradually.