نقش انرژی در فرایند تولید بخش صنعت و معدن

در نگرش نئوکلاسیکی به نقش انرژی در فرایند تولید و ایجاد رشد اقتصادی کمتر توجه شده و تولید عمدتاً به صورت تابعی از دو نهاده نیروی کار و سرمایه تصریح شده است، حال آن که نمی‌توان نقش حیاتی انرژی در فرایند تولید را نادیده گرفت. در این مقاله سعی شده است با لحاظ کردن نهاده انرژی در تابع تولید، کشش تولیدی بلند مدت نهاده انرژی مورد برآورد قرار گرفته و اهمیت انرژی در فرایند تولید به وضوح مشخص شود. برای این منظور الگوی تصریح شده در چارچوب نگرش همجمعی به روش ardl و به کمک داده‌های سری زمانی سال‌های 1344 تا 1391 برآورد شده است.بر اساس نتایج برآورد شده، کشش تولیدی انرژی در بلندمدت 48/0 برآورد شده است که از کشش‌های تولیدی سرمایه و نیروی کار که به ترتیب 42/0 و 45/0 است بیشتر بوده و نشان دهنده نقش پراهمیت انرژی در فرایند تولید صنعتی است. نتایج حاصل از الگوی تصحیح خطا(ecm) نیز نشان می‌دهد در هر دوره 21/0 از خطای عدم تعادل دوره قبل تعدیل می‌شود که مبین کندی و سختی فرایند تعدیل نهاده‌های تولید است.

The role of energy use in industry and mine's production process

The important role of energy is neglected in neoclassical growth and production theory and usually output is taken to be a function of labor and capital alone. However one cannot underestimate the vital role of energy in the production process. In this article, by including energy use as an input in the production function, we have tried to estimate the long run energy elasticity of production in order to show how important energy use could be in the industrial production process. In doing so, by using cointegration methodology and ARDL approach, we have estimated a production function, by the aid of time series data for the period 13441391.Based on the result obtained from estimating the production model, we find a production elasticity of 0.48 for the energy input which is greater than the elasticity of production for capital and labor which is estimated to be 0.45 and 0.42 respectively, this finding shows the vital role of energy in the industrial production process. Result obtained from estimating the Error Correction Model (ECM) indicate that the coefficient of last period long term disequilibrium error is to be 0.21. This means that about 21 percent of long term disequilibrium error is corrected within each period. It also shows how difficult is to adjust factors of production in the short run industrial production process.