بررسی تاب‌آوری انرژی ایران و همسایگان منتخب: الگوی برنامه‌ریزی خطی داده ستانده چند منطقه‌ای

موضوع تاب‌آوری توجه زیادی را در سال ‌های اخیر به خود جلب کرده‌است. تاب‌آوری به قابلیت سیستم در مقابله با اغتشاشات شدید بیرونی اشاره دارد. زمانی یک سیستم تاب‌آور است که بتواند مخاطرات را جذب کرده خود را با شرایط به سرعت در حال تغییر انطباق دهد، بدون این که کارکرد اصلی خود را از دست بدهد. در این مقاله ما یک الگوی داده ستانده منطقه‌ای را برای بررسی تاب‌آوری انرژی یک اقتصاد در الگوی چند کشوری برای سال 2014 استفاده کرده‌ایم که وابستگی‌های بین بخشی و بین منطقه‌ای را در ساختار اقتصادی در نظر می‌گیرد. این الگو اثرات اختلال تولید انرژی تصادفی بر کل سیستم داده ستانده چند منطقه‌ای را به شکل کسری تقاضای نهایی محاسبه می‌کند. نتایج نشان می‌دهد زمانی که عرضه برق کاهش می‌یابد تقاضای بخش‌ها از دیگر حامل‌های انرژی افزایش می‌یابد یعنی این حامل‌های انرژی را جانشین برق می‌کند، اما در حالت کلی سایر حامل‌های انرژی جانشین مناسبی برای تمام بخش‌های اقتصادی نیستند. همچنین در حالت تعامل اقتصادی بروز شوک در یک منطقه توسط دیگر مناطق پوشش داده می‌شود. بنابراین مشارکت بین مناطق به طور قابل توجهی تاب‌آوری انرژی فردی و جمعی را بهبود می‌بخشد.

investigating the energy resilience of iran and selected neighboring countries: the multi-region input–output linear programming models

the topic of energy resilience has been noticed a lot in recent decades. resilience refers to ability of the system to face intense disturbances with a low probability of occurrence. a system is resilient, where it can de facto absorb the temporary or permanent risks and adjust itself with rapidly changing positions of the economy without losing its efficiency factor. in this study we propose a multi- region input–output model to study the energy resilience of several multi-country economies in the year of 2014 with accounts for the inter-sectoral and inter-regional dependencies in the economic structure. the model computes the impacts of random energy production disruptions on the entire multi-regional input–output system in the form of final demand deficits. the results show that when the supply of electricity decreases, the sector’s demand for other energy carriers increases, it means, it substitutes these energy carriers with electricity. but generally other energy carriers are not suitable substitutes for all economic sectors. we also observed that in the case of trade between countries, the occurrence of a shock in one region is covered by other regions therefore cooperation among regions can improve the individual and collective energy resilience significantly.