نشانگان تکنولوژی و رشد اشتغال‌زا در ایران: مورد کاوی صنایع تولیدی

متوسط نرخ رشد اقتصادی ایران در چهار دهه گذشته عددی مثبت بوده است؛ در حالی‌که، در طی این چهار دهه نرخ بیکاری بطور متوسط افزایش پیدا کرده است. بنابراین، مسئله‌ی اصلی در این مطالعه، عدم افزایش نرخ اشتغال متناسب با نرخ رشد اقتصادی است. برای این منظور، در ابتدا، با استفاده از روش آسیب شناسی رشد اشتغال‌زا به بررسی چالش رشد همراه با اشتغال پرداخته شده است. یکی از مهم‌ترین محدودیت‌های رشد اشتغال‌زا، عامل تکنولوژی تشخیص داده شده است. سپس با استفاده از روش رگرسیون کوانتایل و داده‌های مربوط به شاخص تکنولوژی، شاخص کشش اشتغال‌زایی رشد و شاخص پایداری در بهبود تکنولوژی، تاثیر تکنولوژی بر کشش اشتغال‌زایی رشد طی دوره زمانی 1369:1-1398:4، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که در دهک‌های ابتدایی، تاثیر تکنولوژی و پایداری در بهبود تکنولوژی بر کشش اشتغال‌زایی رشد بیش از دهک‌های پایانی است. و نیز در سالهای اخیر با بهبود تکنولوژی، تولید افزایش و اشتغال کاهش یافته است. بنابراین باید در کنار بهبود تکنولوژی به مسئله سازگار نمودن نیروی کار از کانال آموزش و مهارت افزایی با تغییرات تکنولوژی، توجه و تاکید گردد تا بتوان علاوه‌بر افزایش اشتغال، همراستا با بهبود تکنولوژی، از سرریزها و اثرهای بازدهی به مقیاس تکنولوژی در جهت حرکت به سمت تولید انبوه و افزایش تولید و اشتغال، بهره برد.

Technology and Employment Growth Syndrome in Iran: The Case of Manufacturing Industry

The average economic growth rate of Iran over the past four decades has been a positive number; Meanwhile, the unemployment rate has risen on the average over the past four decades. Therefore, the main issue in this study is that the employment rate has not been increased in proportion to the economic growth rate. For this purpose, first, using the pathological method of employment growth, the challenge of growth associated with employment has been investigated. One of the most important constraints on job growth is the technology factor. Then, using quantitative regression quantitative method and data related to technology index, employment growth elasticity index and sustainability index in technology improvement, the effect of technology on employment growth elasticity during the period 1990:12020:4, has been investigated. The results show that in the primary deciles, the impact of technology and sustainability in technology improvement on employment elasticity is higher than in the final deciles. Also, in recent years, with the improvement of technology, production has increased, and employment has decreased. Therefore, in addition to improving technology, the issue of adapting the labor force through training and skills enhancement channels with technology changes should be considered and emphasized.