کیفیت نهادی، افزایش سهم بانک‌های خصوصی و ثبات نظام بانکی در ایران

ثبات بانکی یکی از مباحث مهم در هر نظام مالی به شمار می‌رود. یکی از عوامل تاثیرگذار بر ثبات نظام بانکی، افزایش سهم بانک‌های خصوصی در نظام بانکی است که از دو طریق تاسیس بانک‌های خصوصی جدید و خصوصی‌سازی بانک‌های دولتی صورت می‌پذیرد. در این میان نباید نقش ویژه و پراهمیت کیفیت نهادی و میزان اثربخشی آن بر رابطه بین افزایش سهم بانک‌های خصوصی در نظام بانکی و ثبات بانکی را نادیده گرفت. هدف این مقاله بررسی رابطه افزایش سهم بانک‌های خصوصی و ثبات نظام بانکی در ایران و ارزیابی میزان اثر بخشی کیفیت نهادی بر رابطه بین این دو است. با استفاده از داده‌های ترکیبی نامتوازن، برای برآورد الگو از روش گشتاورهای تعمیم یافته و رگرسیون انتقال ملایم ترکیبی استفاده می‌شود. نتایج تخمین الگو به روش گشتاورهای تعمیم یافته نشان می‌دهد که با افزایش سهم بانک‌های خصوصی در نظام بانکی، ثبات بانکی کاهش یافته است و افزایش کیفیت نهادی می‌تواند این رابطه را بهبود ببخشد. همچنین نتایج با استفاده از روش انتقال ملایم ترکیبی نشان می‌دهد که کیفیت نهادی یک مقدار آستانه‌ای برای تاثیر بر رابطه بین این دو دارد.