تاثیر ورزش استقامتی همراه با مصرف محلول عصاره برگ‌های گیاه بابونه بر فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و سطح مالون دی آلدئید کبدی موش‌های صحرایی دیابتی نوع 1

سابقه و هدف: فشار اکسایشی شرایطی است که در آن افزایش تشکیل رادیکال‌های آزاد بر ظرفیت آنتی‌اکسیدانی موجود به علت کاهش تولید آنتی‌اکسیدان‌ها یا افزایش تولید بیش از حد رادیکال‌های آزاد غلبه کرده که در توسعه دیابت و عوارض آن دخالت دارد. در مطالعه حاضر، تاثیر تمرین استقامتی به همراه مصرف عصاره برگ‌های بابونه، بر فعالیت سوپر اکسید دیسموتاز و سطح مالون دی آلدئید کبدی موش های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بررسی می‌شود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه که از نوع تجربی می‌باشد 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی195-200 گرم به طور تصادفی در 5 گروه جای گرفتند: گروه کنترل غیرفعال (sc)، دیابتی غیرفعال (sd)، دیابتی تمرین کرده (td)، دیابتی درمان شده با عصاره بابونه (dch) و دیابتی تمرین کرده درمان شده با عصاره بابونه (tdch). گروه‌های تمرین کرده به مدت 8 هفته و 4 روز در هفته روی نوارگردان به تمرین زیر بیشینه وا داشته شدند. همچنین گروه‌های تحت درمان با عصاره بابونه، روزانه mg/kgbw200 محلول عصاره بابونه از طریق گاواژ به مدت 8 هفته دریافت کردند. نمونه‌های بافت کبد پس از 8 هفته از حیوانات تهیه شد. برای مقایسه بین گروهی از تحلیل واریانس یک طرفه در سطح آماری (0.05≥p)، به عنوان وجود اختلاف معنی دار بین گروها استفاده گردید. تحلیل آماری با استفاده از بسته نرم افزاری spss version 21.0 (spss inc., chicago, usa) انجام شد.یافته‌ها: فعالیت سوپراکسیددیسموتاز (sod) کبد در پایان مطالعه، در گروه sd، 1/0±63/2 و در گروه sc، 9/0±85/4 بود (001/0>p). در حالیکه سطوح مالون دی آلدئید (mda) کبدی در گروه sd، 2/0±45/8 و در گروه sc، 3/0±13/5 بود (001/0>p). فعالیت آنزیم sod و سطوح mda گروه tdch در اثر تمرین ورزشی استقامتی به همراه مصرف عصاره برگ بابونه به حد طبیعی گروه سالم رسید (به ترتیب 2/0±84/3 و 2/0±04/6).نتیجه گیری: افزایش سطح پراکسیداسیون لیپیدی کبدی و کاهش غلظت پایه آنزیم آنتی‌اکسیدانی منتخب در اثر مداخلۀ ترکیبی عصاره برگ‎های بابونه با اجرای فعالیت استقامتی زیربیشینه ممکن است فشار اکسایشی را بهبود بخشد.