ارتباط بین پلی مورفیسم‌های mir-152 و mir-148a با سن شروع و مراحل پیشرفت سرطان پستان در جمعیت اصفهان

مقدمه و هدف: سرطان پستان رایج ترین سرطان در بین زنان است. پلی مورفیسم ژن های کدکننده ی میکروrnaهای دخیل در تکثیر سلولی، رگزایی و آپوپتوز مانند microrna 152 و microrna 148a عوامل بالقوه ای هستند که ممکن است در افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان و پیشرفت آن موثر باشند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم های mir152 و mir148a با سن شروع و مراحل پیشرفت سرطان پستان در جمعیت اصفهان می باشد.مواد و روشها: مطالعه حاضراز نوع مورد شاهدی بر روی 100 بیمار حامل سرطان پستان و 100 زن سالم انجام گرفت. در بیماران مورد مطالعه به طور منظم آزمایشات بالینی انجام می گرفت. این بیماران پس از تعیین ژنوتیپ بوسیله تکنیکهای pcrrflp و tetra primer armspcr، برای پلی مورفیسم mir148a به سه دسته aa,ag,gg و برای پلی مورفیسم mir152 به سه دسته ی tt,cc,ct تقسیم شدند ، ارتباط ژنوتیپ هر گروه با سن شروع سرطان و درجه پیشرفت سرطان بررسی شد و سپس داده های بدست آمده توسط پایگاه اینترنتی sisa و آزمون مربع کای تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که پلی مورفیسم های mir148a و mir152 سبب کاهش سن شروع سرطان شده اما این ارتباط معنی دار نمی باشد (p=0.06 mir148a:or=2.54)(mir152:or=2.16,p=0.06 ) ، همچنین بررسی ارتباط این پلی مورفیسم ها با مراحل پیشرفت سرطان نیز ارتباط معنی داری را نشان نداد. (mir148a:or=1.16,p=0.09)و (mir152:or=0.47,p=0.13 )نتیجه گیری: به نظر میرسد آلل های g و t میتوانند به عنوان یک فاکتور خطر برای کاهش سن شروع و پیشرفت سرطان پستان در جمعیت اصفهان باشند، ولی تعیین آلل ها بعنوان یک ریسک فاکتور بیولوژی نیاز به مطالعات گسترده تری دارد و تحقیقات بیشتری را نیاز دارد.