تاثیر آموزش و پیگیری پس از ترخیص بیماران مبتال به نارسایی قلبی در میزان مراجعه و بستری دوباره

سابقه و هدف: شواهد موجود نشان میدهند که پیگیری نامناسب و ناکافی بیماران پس از ترخیص منجر به افزایش ریسک بستری دوباره برنامهریزی نشدهمیشود که امروزه به عنوان یک فاکتور نشاندهنده عملکرد ضعیف نظام سالمت مورد توجه قرار میگیرد. هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر آموزش و پیگیریپس از ترخیص بیماران مبتال به نارسایی قلبی در میزان مراجعه دوباره به پزشک و بستری دوباره بود.مواد و روشها: این مطالعه به صورت یک کارآزمایی بالینی، روی120 بیمار مبتال به نارسایی قلبی که در بیمارستان طالقانی تهران بستری بودند، انجام گرفتو با استفاده از روش تصادفی بلوکی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. بیماران گروه مداخله پس از ترخیص طبق دستورالعمل آموزشی که بر اساسگایدالینهای موجود و نیاز بیماران گردآوری و تدوین شده بود، آموزش دیده و به وسیله 9 تماس تلفنی که در ماه اول پس از ترخیص هر هفته و در دو ماهبعدی هر دو هفته یک بار انجام میگرفت، پیگیری شدند، ولی بیماران گروه کنترل خدمات روتین را دریافت کردند. اطالعات بیماران دو گروه هر دو هفتهیک بار به مدت سه ماه طبق چک لیست کنترلی ثبت شد و با استفاده از آزمون کای مربع، فیشر و testt مورد آنالیز قرار گرفت. تاثیر مداخله با استفاده ازمدل gee بررسی شد.یافته ها: میزان بستری دوباره بیماران در گروه مداخله 3/19درصد و در گروه کنترل 2/38درصد بود که یافته های حاصل، بیانگر کاهش معنادار بستریدوباره بیماران در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل است (05/0=p .)بیمارانی که نیاز باال برای مراجعه به پزشک داشتند در گروه مداخله 5/17درصد و درگروه کنترل 3/28درصد بود که در مجموع دو گروه از لحاظ میزان مراجعه سرپایی به پزشک تفاوت معناداری با هم نداشتند.نتیجه گیری: آموزش و پیگیری بیماران مبتال به نارسایی قلبی پس از ترخیص به کاهش میزان بستری دوباره منجر میشود.