بررسی هدایت الکتریکی پوست (scl) در مبتلایان به دمانس

سابقه و هدف :امروزه جهان بحران سالمندی جمعیت را پیش رو دارد ،دمانس را میتوان از جمله مهمترین بیماریهای دوران سالمندی دانست. تحقیقات سایکوفیزیولوژیک در زمینه دمانس میتواند توجه ما را به یافته هایی عینی تر جلب نماید. در مطالعات قبلی سطح هدایت پوستی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا تغیراتی داشته است با توجه به وجود زمینه مشترک نرودژنراتیو دربیماری دمانس و اسکیزوفرنیا این تغییرات در مبتلایان به دمانس نیز مطرح می باشد که مطالعات محدودی در این زمینه انجام شده است.هدف از این مطالعه مقایسه سطح پایه هدایت پوستی بین مبتلایان به دمانس و سالمندانی است که دمانس ندارند .مواد و روش بررسی : مطالعه به روش مورد شاهدی انجام شد. در مرکز نگهداری سالمندان پس از معاینه و استفاده از ابزار cdr 34 سالمند مبتلا به دمانس انتخاب شدند و 34 سالمند غیر مبتلا به دمانس نیز در گروه کنترل قرار گرفتند با استفاده از کانال سنجش هدایت الکتریکی پوستی دستگاه بیوفیدبک سطح پایه هدایت پوستی آنها اندازه گیری شد ومیانگین دو گروه بوسیله آزمون t با هم مقایسه شدند. یافته ها : افراد دو گروه از نظر خصوصیات فردی مشابه بودند سطح هدایت الکتریکی پوستی در گروه دمانس 251/0±260/0 میکروزیمنس و در گروه فاقد دمانس 425/0±600/0 میکروزیمنس محاسبه شد و با (001/0>p) معنادارمی باشد.نتیجه گیری: سطح پایه هدایت الکتریکی پوستی در مبتلایان به دمانس کمتر است . بررسی scl در انواع دمانس می تواند زوایای بیشتری از عملکرد مغزرا در آینده به ما نشان دهد.