بررسی نقش پلی مورفیزم ژنی اینترلوکین-8 و ابتلا به عفونت مجاری فوقانی تنفسی در ورزشکاران استقامتی

سابقه و هدف: عفونت مجاری فوقانی تنفسی (urti)، رایج ترین بیماری عفونی در بین ورزشکاران استقامتی تمرین کرده است و عملکرد ورزشی آن ها را مختل می کند. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر پلی مورفیزم اینترلوکین8 (il8) بر شیوع عفونت مجاری فوقانی تنفسی در میان ورزشکاران استقامتی است.روش بررسی: این تحقیق از نوع هم گروهی تاریخی است که در آن 100 مرد ورزشکار سالم به دو گروه سالم یا مستعد ابتلا به urti مکرر طبقه بندی شدند. جمع آوری نمونه های خونی، جداسازی dna، زنجیره پلی مورفیزم چندگانه واکنشی (pcr) و روش pcrrflp اجرا شده و dna ژنومی با استفاده از کیت qiamp dna blood mini استخراج شد. برای مقایسه توزیع ژنوتیپ ها بین دو گروه و برای تخمین نسبت عدم توافق (or) ابتلا به urti در رابطه با پلی مورفیزم il8، به ترتیب از مجذور کای پیرسون برای مقایسه کیفی توزیع ژنوتیپ های بین دو گروه و از روش رگرسیون لوجستیک برای تخمین نسبت عدم توافق (or) استفاده شد.یافته ها: تفاوت معناداری در توزیع ژنوتیپی پلی مورفیزم il8251 بین ورزشکاران مستعد urti و سالم دیده شد (1درصد=p). ژنوتیپ های بیان پایین il8 (aa) فراوانی بیشتری در گروه مستعد بیماری در مقایسه با گروه سالم داشت (46.81 درصد در برابر 7.55 درصد).نتیجه گیری: به نظر می رسد نقش تاثیر تغییرهای ژنتیکی بر احتمال ابتلا به urti در جمعیت ورزشکاری را نشان داد و پلی مورفیزم های تک نوکلئوتیدی (snps) در ژن های il8251 با پروفیل خطر تغییر یافته رابطه داشت. این مقادیر ممکن است در شناسایی افرادی که در زمان قرارگیری در معرض استرس جسمانی بالا، احتمال بروز عفونت بیشتری دارند، ارزش پیش بینی کننده داشته باشند.

The role of IL-8 gene polymorphism and susceptibility to upper respiratory tract infection among endurance athletes

Upper respiratory tract infection (URTI), the most common infectious disease among trained endurance athletes, declines the athletic performance. The aim of this study was to investigate the influence of IL8 gene polymorphisms on upper respiratory tract infection (URTI) incidence. Materials and Methods: This is a historic cohort study and one hundred healthy elite male athletes were classified as either healthy or prone to frequent URTI. Taking blood samples, DNA isolation, multiplex PCR, and PCRRFLP were carried out. Using the QIAmp DNA Blood Mini Kit (Qiagen, Hilden, Germany), genomic DNA was extracted. For comparison of the distribution of genotypes between two groups and for estimating odds ratios (OR) for URTI susceptibility in relation to the IL8251 polymorphism, Pearsonrsquo;s chisquare and Logistic regression method were used respectively. Results: The IL8251 genotype distribution significantly differed between athletes with URTI and healthy athletes (P=0.01). The IL8 low genotypes (AA) were observed at a greater frequency in the illnessprone group compared with the healthy group (46.81% vs. 7.55%). Conclusion: Findings from this study have identified a potential role of genetic variation in influencing the risk for URTI in athletic populations and SNPs in the IL8251 genes were associated with an altered risk profile. These measures may have a predictive value in the identification of individuals who are more likely to experience recurrent infections when exposed to high physical stress in the areas of athletic endeavor