گیرنده‌های اپیوئیدی مروری بر مقالات

سابقه و هدف: اپیوئیدها قوی‌ترین ترکیب‌های ضد درد هستند که برای کاهش انواع درد استفاده می‌شوند. همانند بسیاری از ترکیب‌های دارویی، اپیوئیدها هم برای اعمال اثر در بدن به گیرنده‌های خود متصل می‌شوند. شناسایی گیرنده‌های اپیوئیدی به دهه 60 میلادی بر می‌گردد. از آن زمان تا اواخر دهه 90 تمامی گیرنده‌های کلاسیک اپیوئیدی شناسایی شدند. در قرن جدید و خصوصاً در دهه اخیر و با بروز برخی آثار و یا عوارض در نتیجه استفاده از ترکیب‌های اپیوئیدی، مطالعه‌ها روی گیرنده‌های جدید افزایش یافت و نتیجه آن شناسایی گیرنده‌های غیر کلاسیک بود. برخی از این گیرنده‌ها آنقدر کم مورد بررسی قرار گرفته‌اند که هنوز هم گیرنده یتیم نامیده می‌شوند. به این ترتیب راه برای مطالعه‌های جدید هموار شده است.روش کار: در این مطالعه مروری، پژوهش‌های مرتبط و انتشار یافته تا ماه می (may) سال 2024 میلادی (با تاکید بر مقاله‌های 10 سال اخیر) با استفاده از جست‌وجوی واژگان کلیدی ازجمله اپیوئیدها، مورفین، گیرنده‌های اپیوئیدی کلاسیک، گیرنده‌های اپیوئیدی غیر‌کلاسیک در پایگاه پاب مد بررسی شد. از میان مقاله‌های جمع‌آوری شده، مقاله‌هایی که بیشترین ارتباط را با اهداف نگارش این مقاله داشتند، انتخاب و مطالعه شدند.نتیجه‌گیری: به طور کلی گیرنده‌های اپیوئیدی به دو گروه گیرنده‌های کلاسیک و غیر‌کلاسیک تقسیم می‌شوند. گیرنده‌های کلاسیک، گیرنده‌های اولیه اپیوئیدی هستند که ابتدا شناسایی شدند و اثر ضد دردی و وابستگی و تحمل به اپیوئیدها بیشتر به این گیرنده‌ها نسبت داده می‌شود. گیرنده‌های غیر‌کلاسیک بیشتر در دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته‌اند. این گیرنده‌ها علاوه بر پاسخ به اپیوئیدهای درون‌زا و برون‌زا بر انواع متنوعی از لیگاندها پاسخ می‌دهند. گیرنده‌های اپیوئیدی کلاسیک و غیر‌کلاسیک دارای زوایای پنهان زیادی هستند که مطالعه‌های گسترده‌ای را طلب می‌کند.

opioid receptors: a review of the literature

background and aim: opioids are the strongest painkillers that are used to reduce all types of pain. like many medicinal compounds, opioids bind to their receptors to exert effects in the body. the identification of opioid receptors dates back to the 60s. from then until the late 1990s, all classical opioid receptors were identified. in the new century and especially in the last decade, with the emergence of some effects or complications due to the use of opioid compounds, the number of studies on new receptors increased resulting in the identification of non-classical receptors. some of these receptors are so poorly studied that they are still called orphan receptors. therefore, the way is paved for new studies.methods: this review of related research published until may 2024 (with an emphasis on the articles of the last ten years) using keywords such as opioids, morphine, classical and non- classical opioid receptors, were reviewed in the pubmed database. the articles most related to the goals of writing this article were selected and studied among the collected articles.conclusion: classical receptors are the primary opioid receptors that were first identified, and the analgesic effect and dependence and tolerance to opioids are mostly attributed to these receptors. non- classical receptors have received more attention in the last decade. in addition to responding to endogenous and exogenous opioids, these receptors respond to various types of ligands. classical and non- classical opioid receptors have many unknown angles that demand extensive studies.