|
|
ارزیابی دز مردم ناشی از لوتشیوم 177 موجود در فاضلاب رهاسازی شده توسط مرکز پزشکی هستهای بیمارستان شهدای تجریش در سال 1402
|
|
|
|
|
نویسنده
|
عسگری محمدرضا ,عمویی مهستی ,دیوبند محمدرضا ,کاردان محمدرضا ,قدسی راد محمدعلی ,پیرایش الهه
|
منبع
|
پژوهش در پزشكي - 1403 - دوره : 48 - شماره : 1 - صفحه:91 -98
|
چکیده
|
سابقه و هدف: امروزه درمان سرطان پروستات و سرطان غدد درون ریز به وسیله رادیوداروهای مشتق شده از لوتشیوم 177 مورد توجه بسیاری از مراکز رادیونوکلوئیدتراپی واقع شده است. یکی از دلایل روی آوردن به رادیوداروهای لوتشیوم دزیمتری مطلوب و پایداری آن است. دفع ادرار این بیماران به درون فاضلاب بیمارستان و به تبع آن فاضلاب شهری و در آخر مزارع کشاورزی سبب پرتوگیری غیرمستقیم مردم می شود. هدف این مطالعه بررسی میزان پرتوگیری مردم ناشی از وجود این ماده رادیواکتیو در فاصلاب شهری است.روش کار: در این مطالعه مقطعی به دو روش نسبت به تخمین پرتوزایی در فاضلاب اقدام شده است. در روش اول 18 نمونه فاضلاب از مکانهای به خصوصی در زمان های مختلف، در حجم استاندارد تهیه شد. نمونه ها با استفاده از روش گامااسپکترومتری شمارش شدند و میزان مواد رادیواکتیو موجود در آنها مشخص شد، در روش دوم با استفاده از یک مدل ریاضی، غلظت مواد رادیواکتیو موجود در فاضلاب برآورد شد و سپس میزان دز دریافتی مردم محاسبه شد.یافتهها: میزان دز دریافتی مردم از لوتشیوم موجود در پساب بیمارستان شهدای تجریش برابر 0/00052 نانوسیورت در سال برآورد شده است، به طوری که این میزان برابر e-973/1 درصد از حد دز مجاز سالیانه و معادل 0/00000003 روز پرتوگیری طبیعی است.نتیجهگیری: میزان دز دریافتی مردم از لوتشیوم موجود در پساب بیمارستان شهدای تجریش بسیار ناچیز است و بسیارکمتر از حد مجاز سالانه است. بنابراین تخلیه مستقیم ادرار بیماران درمان شده با لوتشیوم به فاضلاب بخش پزشکی هستهای بیمارستان مذکور پرتوگیری معناداری برای مردم ایجاد نمیکند.
|
کلیدواژه
|
دز مردم، سرطان پروستات، لوتشیوم تراپی، سرطان غدد درون ریز، رادیونوکلوئیدتراپی، اکتیویته موجود در پساب
|
آدرس
|
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, دانشکده پزشکی, گروه مهندسی و فیزیک پزشکی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, بیمارستان شهدای تجریش، دانشکده پزشکی, گروه پزشکی هستهای, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, دانشکده پزشکی, گروه مهندسی و فیزیک پزشکی, ایران, سازمان انرژی اتمی, پژوهشگاه تحقیقاتی علوم هستهای, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, بیمارستان شهدای تجریش، دانشکده پزشکی, گروه پزشکی هستهای, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, بیمارستان شهدای تجریش، دانشکده پزشکی, گروه پزشکی هستهای, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
evaluation of people's dose caused by lutetium 177 contained in the nuclear medicine center of shohada tajrish hospital in 1402
|
|
|
Authors
|
asgari mohammad reza ,amoui mahasti ,deevband mohammad reza ,kardan mohammad reza ,ghodsirad mohammadali ,pirayesh elahe
|
Abstract
|
background and aim: today, the treatment of prostate cancer and endocrine cancer by means of radiopharmaceuticals derived from lutetium-177 is the focus of many radionuclide therapy centers. one of the reasons for turning to lutetium radiopharmaceuticals is its favorable dosimetry and stability. excreting the urine of these patients into the hospital’s sewage and consequently into the city’s sewage and finally into the agricultural fields causes indirect radiation exposure of the people. the aim of this study is to investigate the radiation exposure of people due to the presence of this radioactive material in urban areas.methods: in this cross- sectional study, the estimation of radioactivity in sewage has been done. in the first method, 18 wastewater samples were prepared in a standard volume from specific places at different times. the samples were counted using the gamma spectrometry method and the amount of radioactive substances in them was determined. in the second method, the concentration of radioactive substances in the wastewater was estimated using a mathematical model, and then the dose received by the people was calculated.results: the dose received by the people from lutetium the wastewater of shahada tajrish hospital is estimated to be 0.00052 nanosieverts per year, so this amount is equal to 1.73e-9 of the annual permissible dose and is equivalent to 0.0000003 days of natural radiation exposure.conclusion: the amount of dose received by people from lutetium in the wastewater of shohada tajrish hospital is very small and is much less than the annual limit. therefore, the direct discharge of the urine of patients treated with lutetium into the sewage of the nuclear medicine department of the mentioned hospital during the quarantine period of the patient undergoing radiation treatment does not cause significant radiation to the public.
|
Keywords
|
public dose ,prostate cancer ,lutetium therapy ,endocrine cancer ,radionuclide therapy ,activity in sewage
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|