بررسی الگوی بیان آنتی ژن پروتئین اختصاصی جفتی 1 (Placenta-Specific Plac1 ;1 Protein) در بیماران مبتلا به لوسمی میلوییدی مزمن و لوسمی لنفوسیتی مزمن تازه تشخیص

سابقه و هدف:. آنتی ژن اختصاصی جفتی1 (plac1) از دسته مارکرهایی میباشد که بیان بالا بر سطح طیف گسترده ای از تومورهای انسانی و بیان محدود در بافتهای نرمال دارد. با توجه به فقدان مطالعات بیان plac1 در cml و cll، تشویق شدیم تا به بررسی الگوی بیان ژن plac1 در بیماری های ذکر شده بپردازیم. روش بررسی: نمونه های خون محیطی 6 بیمار cml و 10 بیمار cll جمع آوری شد. به علاوه نمونه های خون محیطی 10 فرد نرمال به همراه edta گرفته شد. تمام بیماران و افراد سالم قبل از نمونه گیری فرم رضایت نامه را امضا نمودند. سلولهای تک هسته ای آنها با روش فایکول جداسازی شد. سلولهای تک هسته ای جدا شده برای استخراج rna و سنتز cdna با روش rtpcr استفاده گردیدند. بیان ژن plac1 در مقایسه با ژن gapdh در افراد بیمار و کنترل با realtime pcr بررسی شد. نتایج حاصله با نرم افزارspss و تست chisquare آنالیز آماری شد.یافته ها: تمامی 10 نمونه نرمال plac1 منفی بودند. در گروه cml (4 مورد) در مقایسه با کنترل تفاوت معنی داری مشاهده شد (pvalue=0.000) . در حالی که گروه cll (1 مورد از 10 مورد) با کنترل، از نظر آماری اختلاف معناداری مشاهده نشد (pvalue=0.648). درصد قابل توجهی از cml بیان plac1 مثبت بود ولی در cll بیان plac1 مشهود نبود.نتیجه گیری: plac1 در cml، به عنوان یک بیومارکر می تواند بصورت بالقوه به عنوان مارکری برای کمک به تشخیص، پیش آگهی و درمان در آینده مطرح شود.

Placentalspecific protein 1 (PLAC1) gene expression profile in new diagnosed Chronic myeloid leukemia (CML) and Chronic lymphocytic leukemia (CLL) patients

Purpose: Placentaspecific protein 1 (PLAC1) is one of the members of cancertestis antigens family that has limited expression in normal tissue, but is upregulated in a variety of malignant tissues. Considering the lack of studies on the expression of FCRL1 in CML and CLL, the current study was conducted to examine the expression pattern of PLAC1 gene in these leukemias. Materials and Methods: Fresh peripheral blood samples were collected from 6 CML and 10 CLL patients. In addition, peripheral blood samples of 10 healthy individuals were collected in EDTA as control group. All patients and healthy individuals signed a consent letter before sampling. The mononuclear cells were separated using ficollhypaque gradient centrifugation. Isolated mononuclear cells were used for RNA extraction and cDNA synthesis using RTPCR method. Then, PLAC1 transcript expression in comparison to GAPDH were detected via RealTime PCR. The statistical analyses were performed using chisquare test in SPSS.Results: All 10 normal samples were negative for PLAC1. The PLAC1 expression was found to be statistically different in CML group (4 out of 6 cases) compared with that in the normal group (Pvalue = 0.000). However, CLL revealed no significant difference compared to normal individuals for PLAC1 expression (P Value = 0.648). In a significant percentage of CML patients, PLAC1 expression was positive but in CLL patients PLAC1, transcript expression was not evident. Conclusion: It seems that PLAC1 could potentially be proposed as a biomarker in CML to aid in the diagnosis, prognosis, and treatment in the future.