ریسک فاکتورهای درونی اسپرین جانبی مچ پا در ورزشکاران: مطالعه طولی

سابقه و هدف:اسپرین های جانبی مچ پا یکی از رایج ترین آسیب ها در ورزشکاران است. اطلاعات اندکی در زمینه ریسک فاکتورهای این آسیب وجود دارد. هدف پژوهش حاضر تعیین ریسک فاکتورهای درونی اسپرین جانبی مچ پا در ورزشکاران است.روش مطالعه:مطالعه حاضر از نوع مطالعات طولی است. آزمودنی های این تحقیق، 152 پسر ورزشکار از ورزشکاران باشگاهی استان همدان بودند. آزمودنی ها فرم ثبت مشخصات فردی، اطلاعات پزشکی را ابتدای فصل تکمیل نمودند. سپس متغیرهای قد، وزن، شاخص توده بدنی، قدرت عضلات ابداکتور و اکستنسور ران و قدرت اینورتورها و اورتورهای مچ پا اندازه گیری شد. ورزشکاران برای مدت 20 ماه به بازی و تمرین پرداختند و به صورت هفتگی برای ثبت گزارش آسیب مورد بررسی قرار گرفتند. به دلیل اینکه متغیر وابسته بصورت گروه بندی (بروز یا عدم بروز اسپرین) است، برای تحلیل داده ها از رگرسیون لجستیک استفاده شد . 0/ p ≤ 5یافته ها:در مجموع کل جلسات تمرینی و مسابقه 34 آسیب اسپرین جدید مچ پا ثبت شد که این مقدار معادل 804 / 0 آسیب به ازاء هر 1000 ساعت بازی و تمرین بود. نتایج رگرسیون لجستیک نشان داد که سن (04 / or=1/040 p =0)، قد (03 / or=1/024 p =0)، وزن (05 / or=1/008 p =0)، شاخص توده بدنی (04 / or=1/077 p =0)، قدرت عضلات اینورتور (00 / p =1/091 or =0)، قدرت عضلات اورتور (03 / p =1/105 or =0) و سابقه آسیب قبلی (p =51/016 or =0/00) با بروز آسیب اسپرین مچ پا ارتباط معناداری دارند. طبق نتایج انالیز رگرسیون و منحنی roc سابقه آسیب قبلی به عنوان شاخص اصلی پیش بینی کننده اسپرین مچ پا معرفی شد.نتیجه گیری:بنظر می رسد که ریسک فاکتورهای آسیب قبلی، سن، قد، وزن و bmi می توانند اسپرین جانبی مچ پا را پیش بینی کنند. این نتایج می تواند به مربیان و بازیکنان برای پیشگیری از این آسیب در آینده کمک کند.

Intrinsic risk factors for lateral ankle sprain in athletes: A longitudinal study

Background and Aim: Lateral ankle sprains are one of the most common injuries in athletes. However, there is little information about the risk factors of this injury. The aim of the present study was to determine prospectively intrinsic risk factors for lateral ankle sprains in athletes.Material and Methods: A longitudinal study was carried out on 152 male athletes recruited from clubs in Hamadan province by first completing a personal information registration form at the beginning of the season. Then, their height, weight, body mass index, hip abductor, hip extensor, ankle evertor, and invertor muscle strength were measured. The participants played and practiced for 20 months. Lateral ankle injuries were registered during 20 months and exposure to sport was recorded. Since the dependent variable was grouped (presence or absence of aspirin), logistic regression was used to analyze the data (p≤0.05).Results: A total of 34 new ankle sprain injuries were recorded in total training sessions and competitions, which was equivalent to 0.804 injuries per 1000 hours of play and training. The results of logistic regression showed that age (P = 0.04, OR = 1.040), height (P = 0.03, OR = 1.024), weight (P = 0.05, OR = 1.008), body mass index (P = 0.04, OR = 1.077), invertor muscles strength (P = 0.00, OR= 1.091) ), evertor muscles strength (P = 0.03, P = 1.051), and previous injury history (P = 0.001, OR=51.016) are significantly associated with the incidence of ankle sprain injury. According to the results of regression analysis and ROC curve, the history of previous injury was introduced as the main predictor of ankle sprain.Conclusions: It seems that previous injury history, age, height, weight, and body mass index can predict lateral ankle sprain. These results can help coaches and players prevent this injury in the future.