تاثیر استرس حاد بی‌حرکتی بر یادگیری و حافظه فضایی رت‌های نر و تعدیل تاثیر آن از طریق شنا

سابقه و هدف: از آنجایی که استرس و تاثیرات آن بر عملکردهای ذهنی یکی از عوامل تاثیرگذار بر سلامت روان است، بنابراین اتخاذ راهکارهایی به ویژه از نوع غیرداروئی برای پیشگیری از آثار آن می تواند سودمند باشد. لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر استرس بی حرکتی و شنا بر یادگیری و حافظه فضایی موش های صحرایی نر بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع تجربی بود. بدین منظور 28 سر رت از نژاد آلبینوویستار، به صورت تصادفی به چهار گروه (استرس، شنا، استرس+شنا و کنترل) تقسیم شدند. گروه استرس در معرض مداخله استرس از نوع محدودیت بی حرکتی (2 ساعت در روز × 7 روز) و گروه شنا تحت تمرین شنا (2 ساعت در روز × 7 روز) قرار گرفتند. گروه استرس+شنا نیز پس از مداخلۀ استرس مشابه گروه استرس، تمرینات شنا را مشابه گروه شنا به مدت هفت روز دریافت کردند. گروه کنترل نیز بدون هیچ مداخله ای تحت آزمون های رفتاری قرار گرفتند. آزمون حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس طی اکتساب و فراخوانی انجام شد. یافته ها: پیشرفت معنی داری در مسافت و زمان سپری شده در همه گروه ها در مرحله اکتساب مشاهده شد(p≤0.05). با این حال، تحلیل واریانس یک راهه، نشان داد گروه شنا و استرس+شنا نسبت به گروه تحت استرس (0.007= p؛0.03=p) و کنترل (0.0001= p؛0.001=p) مسافت کمتری را طی کردند. همچنین، گروه شنا نسبت به گروه استرس و کنترل (0.006= p؛0.0003=p) زمان معنی دار کمتری را برای رسیدن به هدف سپری کردند. گروه استرس+شنا نیز نسبت به گروه استرس و کنترل (0.01= p؛0.001=p) زمان کمتری را برای رسیدن به سکو صرف کردند.نتیجه گیری: تمرین شنا به تنهایی به شکل چشمگیری می تواند عملکرد شناختی را بهبود بخشد. همچنین، در شرایطی که استرس وجود دارد، بکارگیری تمرینات شنا در کنار شرایط استرس زا می تواند منجر به کاهش مسافت و زمان رسیدن به سکو شود.

Effect of Immobilization Acute Stress on Spatial Learning and Memory of Male Rats and Its Effect Moderation through Swimming

approaches to prevent the it’s effects of stress especially nonmedical approaches are beneficial. Therefore, the aim of this study was to determine the effect of restrained stress and swimming exercise on spatial learning and memory in male rats.Materials and Methods: The present study was experimental. 28 AlbinoWestar rats assigned randomly to four groups (stress, swimming, stress+swimming and control). Rats in stress group were exposed to immobilization stress (2h per day × 7 days) and in swimming group, they trained swimming (2h.per day × 7 days). In the stress+swimming group same stress protocol as stress group was inserted and then rats received same swimming training as swimming group for 7 days. The control group was performed behavioral tests without any intervention. Behavioral examination of rats was performed by using the Morris Water Maze during both acquisition and recall level.Results: The results reported significant progress in the traveled distance and escape latency of all groups in acquisition phase (P≤0/05). However, the oneway ANOVA demonstrated that the swimming and stress+swimming groups traveled less distance compared to stress (P=0.007; P=0.03) and control groups (P=0.0001; P=0.001).In addition, the swim group spent significantly less time to reach the target than the stress and control groups (P = 0.003 = 0.006). Furthermore, the stress + swim group spent less the average of total time to reach the hidden platform than the stress and control group (P = 0.01; P= 0.001).Conclusion: the swimming exercise can individually enhance the cognitive function. In addition, when there is stress, using swimming exercises in addition to stressful conditions can reduce the distance and time to reach the platform.