مقایسه تاثیر روش های قالب‌گیری معمولی و دیجیتال برمیزان تطابق لبه‌ای رستوریشن‌های زیرکونیایی

سابقه و هدف: یکی از نگرانی ها در قالب گیری، تطابق لبه ای رستوریشن است که صحیح و دقیق بودن قالب گیری بر آن تاثیر می گذارد. بنابراین هدف این مطالعه مقایسه آثار قالب گیری دیجیتال و معمولی بر تطابق لبه ای رستوریشن های زیر کونیایی در طرح تراش چمفر کلاسیک بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 20 عدد دای استنلس استیل توسط دستگاه تراش ساخته شده و به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول با استفاده از اسکنر داخل دهانی قالب گیری انجام شد. در گروه دوم قالب گیری یک مرحله ای توسط سیلیکون های افزایشی پاناسیل انجام شد. تمام نمونه ها با استفاده از سمان دوآل کیور روی دای های خود تحت فشار نیروی 5 نیوتن سمان شدند و پس از مانت نمونه ها میزان گپ عمودی و افقی توسط استریو میکروسکوپ اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده از آزمون mann-u-whitney استفاده شد.یافته ها: میانگین میزان گپ عمودی قبل از سمان کردن در گروه قالب گیری معمول 47.15میکرون (17.32±)ودر روش دیجیتال31.79میکرون (14.71±) بود. نتایج آزمون mann-u-whitney نشان دهنده نبود اختلاف معنادار در میان دو گروه بود (p<2.0). میانگین میزان گپ عمودی بعد از سمان کردن درروش معمول80.35 میکرون(35.79±) و در گروه دیجیتال 67.46 میکرون (35.67±)بود که بر اساس نتایج آزمون mann-u-whitney نشان دهنده نبود اختلاف معنادار در میان دو گروه بود (p<6.0). میزان تغییر گپ در روش معمول33.19 میکرون(12.88±) و در گروه دیجیتال 35.67 میکرون (30.49±)بود. آزمون نشان داد که این میزان تغییر گپ عمودی در دو گروه به لحاظ آماری معنادار نبود (p<9.0). میانگین میزان گپ در بعد افقی در گروه معمول66.97میکرون (43.55±) و در گروه دیجیتال 53.91 میکرون(37.74±) بود که به لحاظ آماری معنادار نبود (p<8.0).نتیجه گیری: هر دو روش قالب گیری دیجیتال و معمولی از نظر تاثیر بر میزان تطابق لبه ای رستوریشن های زیر کونیایی در محدوده قابل قبولی ار نظر کلینیکی قرار دارند.

Comparative effects of conventional and digital impression techniques on the marginal adaptation of zirconia restorations

Backgrond and Aims: One of the concerns in impressioning in dentistry is the marginal adaptation of the restoration which affects the accuracy and precision of the impression. Therefore, the aim of the present study was to compare the effects of conventional and digital impression techniques on the marginal adaptation of zirconia restorations in the classical chamfer preparation design. Materials and Methods: In the present experimental study, 20 stainless steel diecasters were fabricated and divided into two groups. In the first group, intraoral scanners were used to taking impression and in the second group, onestep impressioning was carried out using panacil additive silicones. All specimens were cemented on their dies under a pressure of 5 N and their vertical and horizontal gap values ​​were measured using stereo microscope. Results: The mean vertical gap before cementation in conventional impression group was 47.15 microns and 31.79 microns in digital method. Mann U Whinee test results showed no significant difference between the two groups (P <0.2). Vertical gap after cementation in the conventional method was 80.35 microns and 67.46 microns in the digital group, indicating no significant difference between the two groups (P <0.6). The amount of marginal adaptation was similar regardless of the type of impressioning (p <0.9). The marginal adaptation values in the horizontal dimension in the conventional technique group were 66.97 microns and 53.91 microns in the case group, which were not statistically significant (P <0/8). Conclusion: The results showed that each of the digital and conventional approaches was within the clinically acceptable ranges in terms of the impact on the marginal adaptation of the zirconia restorations.