بررسی اپیدمیولوژی مننژیت نوزادی در بیمارستان‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی از سال 1392 تا سال 1396

سابقه و هدف: مننژیت یکی از عفونت‌های جدی و تهدید کننده حیات در نوزادی محسوب می‌شود و عامل مهم موربیدتی و مورتالیتی در نوزادان است و به دلیل هم‌پوشانی تظاهرات کلینیکی سپسیس و مننژیت تشخیص به موقع آن با علایم اولیه و تست‌های آزمایشگاهی دشوار است. با توجه به اهمیت روزافزون موضوع، فراوانی مننژیت، علایم بالینی، یافته‌های پاراکلینیک و ریسک فاکتورهای احتمالی مرتبط و نتیجه نهایی و درمان در نوزادان که با تشخیص مننژیت در بیمارستان‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی از سال 1392تا 1396 بستری شده‌اند، بررسی شد. هدف اصلی این طرح برنامه‌ریزی مناسب برای ارتقای سلامت نوزادان با استفاده از این یافته‌ها ونتایج است.مواد و روش بررسی: در این مطالعه داده‌های موجود پرونده‌های نوزادان مبتلا به مننژیت و سپسیس که در سال‌های 1392تا 1396 در بیمارستان‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بستری شده بودند، بررسی شد و میزان شیوع مننژیت و سپسیس، علایم بالینی نوزادان مبتلا به مننژیت، نتایج پاراکلینیک، ریسک فاکتورها و نتایج درمان و عوارض بررسی شد.یافته‌ها : از بین 3612 نوزاد با تشخیص سپسیس در 5 سال شیوع مننژیت، 2.2 درصد بود. شایع‌ترین علایم کلینیکی poor feeding 43 درصد( خوب شیر نخوردن) و تب 42 درصد بود. نوزادان پره‌ترم مبتلا به مننژیت، به طور معناداری بیشتر از نوزادان ترم مبتلا به آپنه شدند 0.004 : pvalue. همچنین نوزادان پره‌ترم مبتلا به مننژیت، در مقایسه با نوزادان ترم مبتلا با اختلاف معناداری دچار early meningitis ( مننژیت زودرس) در سن کمتر از هفت روز با 26درصد: pvalue و b/c مثبت با 0.005 : pvalue و csf/cمثبت با 40درصد : pvalue شدند. csf/c 12.3 درصد مننژیت مثبت بود. 3.7درصد نوزادان فوت کردند و 4.9 دئرصد دچار سکل نورولوژیک شدند. نتیجه‌گیری : در این پژوهش، شیوع مننژیت در سپسیس کمتر از سایر مقاله‌های منتشر شده در سایر نقاط جهان است. علایم بالینی عفونت در نوزادان غیر اختصاصی بود. بنابراین در همه نوزادانی که شک به سپسیس در آن‌ها وجود دارد، بررسی‌های ضروری و آزمایش‌های لازم و lp برای تعیین کانون عفونت باید انجام شود.