بررسی اثر دگزامتازون روی تغییرات بیان رونوشت ژن‌های fas/fasl و bax/bcl2 در رده سلولی ht-29 سرطان کولورکتال انسانی

سابقه و هدف: سرطان کولورکتال یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها و عامل مرگ بر اثر سرطان در جهان است. دگزامتازون، یک داروی گلوکوکورتیکوئیدی و دارای خواص ضد تکثیری و ضد التهابی است که قادر به مهار رشد و القا آپوپتوز در رده‌های سلولی سرطان میلوما انسانی است. هدف از این تحقیق تعیین اثر این دارو روی رده سلولی ht-29 سرطان کولورکتال انسانی با تکیه بر روی بیان ژن‌های مسیر خارجی آپوپتوزی (fas و fasl) و بیان ژن‌های مسیر داخلی آپوپتوزی (bax و bcl-2) است. مواد و روش‌ها: تحقیق به روش تجربی انجام شد. پس از کشت رده سلولی ht-29، سلول‌ها تحت تیمار با غلظت‌های مختلف دگزامتازون (0.1 میکرومول  الی 1000 میکرومول) و زمان‌های مختلف (24، 48 و 72 ساعت) قرار گرفتند. بررسی سمیت با تست mtt ارزیابی و ic50 تعیین شد. برای بررسی کمی تغییر بیان رونوشت ژن‌های fas/fasl و bax/bcl-2 ، rna از سلول‌های تیمار شده و تیمار نشده استخراج شد و پس از سنتز cdna، بیان رونوشت ژن‌ها توسط quantitative real time-pcr ارزیابی و آنالیز داده‌ها با استفاده از روش لیواک سنجیده شد. یافته‌ها: دگزامتازون در غلظت 1000 میکرومول به کاهش سلول‌های زنده در هر سه بازه زمانی 24، 48 و 72 ساعت منجرشده است، اما این غلظت بعد از 48 ساعت انکوباسیون به عنوان ic50 تعیین شد. پس از تیمار سلول‌ها در غلظت ic50، سطح بیان رونوشت ژن‌های fas و fasl در مقایسه با سلول‌های تیمار نشده تغییر معنا‌دار مشاهده نشد(p <0.05). در حالی که سطح بیان رونوشت ژن‌های bax و bcl-2 به طور معنا‌دار در مقایسه با سلول‌های تیمار نشده به ترتیب افزایش و کاهش یافت(p <0.05). دگزامتازون به روش وابسته به دوز و زمان روی رده سلولی ht-29 سرطان کولورکتال انسانی اعمال اثر کرده است.نتیجه‌گیری: دگزامتازون می‌تواند سبب مهار رشد در رده سلولی ht-29 سرطان کولورکتال انسانی و همچنین به القا آپوپتوز از طریق مسیر داخلی منجر شود، در حالی که تاثیری روی القا آپوپتوز از طریق مسیر خارجی ندارد.  بنابراین تیمار رده سلولی ht-29 سرطان کولورکتال انسانی با غلظت معینی از دگزامتازون می‌تواند بیان ژن‌های دخیل در مسیر داخلی آپوپتوز را در راستای مرگ برنامه‌ریزی سلول تغییر دهد.