بررسی میزان اتساع پذیری آئورت توراسیک و ارتباط آن با پلاک های آترواسکلروتیک آئورت و عروق کورونری

سابقه و هدف: پلاکهای آترواسکلروتیک آئورت عوامل خطرساز مشابهی با آترواسکلروز شریانهای کورونری دارند و علیرغم اینکه همبستگی آترواسکلروز و قابلیت اتساع آئورت با بیماری کورونری دیده شده، مطالعات در مورد همبستگی آترواسکلروز آئورت با میزان اتساع­پذیری آن محدود هستند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین اتساع­پذیری آئورت توراسیک و وجود، مقدار و ترکیب پلاکهای آنورت توراسیک (tap) و کورونری است.مواد و روش ها: توموگرافی کامپیوتری چند مقطعی (msct) قلب همزمان با تهیه الکتروکاردیوگرام در 150 نفر (75 نفر دارای tap و 75 نفر فاقد tap؛ سن متوسط: 13.5±59.0 سال؛ 54.7% مونث) با استفاده از دو دستگاه msct نوع 64 مقطعی و یک دستگاه msct نوع 256 مقطعی بعمل آمد. شاخص اتساع­پذیری آئورت (adi) در محل­های از پیش تعیین شده ای از آئورت توراسیک شامل آئورت صعودی (a-adi)، قسمت پروگزیمال آئورت نزولی (pd-adi) و قسمت دیستال آئورت نزولی (dd-adi) و بطور موضعی در محل پلاک آئورتی(l-adi)، اندازه­گیری شد. متوسط مقادیر adi در محل­های از­پیش تعیین شده (t-adi) نیز محاسبه شد. از آزمونهای همبستگی pearson و spearman و رگرسیون لجستیک چندمتغیری برای تعیین میزان همبستگی مقادیر فوق استفاده شد.یافته ها: تمامی مقادیر adi در بیماران دارای پلاک کلسیفیه آئورتی بطور معنی­داری نسبت به بیماران دارای پلاک غیرکلسیفیه و یا افراد فاقد پلاک، کمتر بودند (p<0.0001). همه مقادیر adi بجز l-adi در بیماران دارای پلاک کورونری بطور معنی­داری کمتر از افراد فاقد پلاک کورونری بودند (p<0.0001). در تجزیه و تحلیل چند­متغیری که برای سن، جنسیت، دیابت، هیپرکلسترولمی، فشارخون بالا و مصرف سیگار تنظیم شده بود، وجود tap و بویژه tap کلسیفیه بطورت مستقل با adi همبستگی داشت.نتیجه گیری: وجود پلاکهای کورونری و پلاکهای کلسیفیه آئورتی با کاهش اتساع­پذیری آئورت توراسیک همراه است. وجود پلاک آئورتی، پیش­بینی کننده مستقلی از وجود سختی جداری آئورت می باشد.