مقایسه اثر تمرینات اینتروال شدید و تداومی متوسط بر میزان درد و سطوح il6 و tnf-α خون زنان مبتلا به دیسمنوره اولیه

سابقه و هدف: دیسمنوره اولیه و درد و التهاب ناشی از آن یکی از شایع ترین شکایات و مشکلات بیماری های زنان در سراسر جهان در دختران جوان بشمار می آید. یافته های علمی بیان می کند که تمرین و فعالیت جسمانی به طور مثبتی بر این مشکل تاثیر دارد. بنابراین هدف از مطالعه ی حاضر مقایشه اثر هشت هفته تمرینات اینتروال شدید و تداومی متوسط بر میزان کاهش درد، اینترلوکین 2 و فاکتور نکروز تومر آلفا در زنان مبتلا به دیسمنوره اولیه بود.مواد و روش بررسی: 94 دانشجوی مبتلا به دیسمنوره اولیه )قد: 1 plusmn;626سانتی متر، وزن:1 plusmn;24 کیلوگرم، سن:1 plusmn;62سال( در این مطالعهه شهرکت کردنهد. همه ی نمونه ها بر اساس تست شاتل ران به سه گروه تمرین تناوبی، تداومی و کنترل تقسیم شدند. 60 ساعت قبل از شروع تمرین، نمونهه ی خهونی جههت بررسی alpha;tnf و 6il اخذ شد و پرسش نامه vas برای بررسی کاهش درد کامل شد. سپس گروه تمرین کرده برای هشت هفته، 9 جلسهه در هفتهه بهه تمرین پرداختند. اما گروه کنترل هیچ برنامه ی تمرینی انجام ندادند. داده ها با استفاده ازآزمون آماری تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: کاهش معناداری در میزان درد در هر دو گروه تمرین نسبت به گروه کنترل مشاهده شد، این کاهش درد در گروه تمهرین تهداومی متوسهط بیشهتر از گروه تناوبی شدید مشاهده شد. )05.0 0.05( نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر، به زنان مبتلا به دیسمنوره اولیه توصیه می شود که با استفاده از تمرینات تناوبی شدید و بهه خصهو تداومی با شدت متوسط درد قائدگی خود را کاهش دهند.