بررسی وضعیت سرمایه های معیشت و پایداری آن ها در خانوارهای روستایی (مورد مطالعه: بخش مرکزی شهرستان دنا)

معیشت پایدار، در دهه ی 1980، به عنوان یک رویکرد جدید در مبحث توسعه ی روستایی و با هدف کاهش و ریشه کنی فقر روستایی مطرح شد. دستیابی به معیشت پایدارروستایی،بدون توجه به دارایی هاوسرمایه های معیشت در روستاها امکان پذیر نمی باشد. بر این اساس هدف تحقیق حاضر، بررسی وضعیت سرمایه های معیشت و پایداری آن در بین خانوارهای روستایی بخش مرکزی شهرستان دنا بوده است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ چگونگی جمع‌آوری داده ها، غیر آزمایشی از نوع پیمایش بود. جامعهی آماری تحقیق 2500 سرپرست خانوارهای روستایی بخش مرکزی شهرستان دنا بودند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان، اندازهی نمونه 300 خانوار تعیین و از طریق نمونه‌گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق، پرسشنامه ای ساختارمند و محقق ساخته بود که روایی صوری آن توسط گروهی از متخصصان رشته توسعه روستایی دانشگاه یاسوج و پایایی آن با محاسبه ی آلفا کرونباخ تایید شد. نتایج تحقیق نشان داد که در بین 5 سرمایه ی معیشت، 3 سرمایه ی اجتماعی، سرمایه ی انسانی و سرمایه ی فیزیکی از نظر پایداری در حد متوسط و 2 سرمایه ی مالی و طبیعی در وضعیت ناپایداری بالقوه (ضعیف) قرار دارند.