تحلیل عاملی عوامل بازدارنده پیرامون توسعه فناوری نانو در بخش کشاورزی ایران

بدون تردید، فناوری نانو می تواند نقشی مهم در افزایش تولیدات کشاورزی و امنیت غذایی برای جمعیت روبه رشد جهان داشته باشد. هدف کلی این تحقیق، تحلیل عاملی عوامل بازدارنده توسعه فناوری نانو در بخش کشاورزی ایران بوده است. این تحقیق از نوع کاربردی و روش تحقیق نیز پیمایش بود. جامعه آماری تحقیق، محققین آشنا یا فعال در حوزه فناوری نانوی مراکز و موسسات تحقیقات ملی کشاورزی بوده (187n=) که با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب تعداد 123 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه ای بود که روایی آن بر اساس نظر جمعی از متخصصان تایید و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ (92/0?=) محاسبه گردید. عوامل بازدارنده توسعه فناوری نانو با استفاده از روش تحلیل عاملی در 5 عامل دسته-بندی شدند. عامل اول با نام مشکلات اعتباری- مالی با تبیین 54/18 درصد از واریانس به عنوان مهم ترین عامل معرفی شد. عوامل بعدی به نام های مشکلات آموزشی، مشکلات مدیریتی، مشکلات پژوهشی و مشکلات اطلاعاتی - ارتباطاتی دسته بندی شدند که در مجموع 89/69 درصد از واریانس را تبیین نمودند. بر اساس نتایج بدست آمده پیشنهادهایی برای توسعه فناوری نانو در بخش کشاورزی ارایه شده است.