تحلیل فضایی توزیع تعاونی‌های روستایی در استان گیلان

تعاونی‌های روستایی بستری مناسب برای افزایش مشارکت، ایجاد اشتغال و کارآفرینی، بروز خلاقیت و نوآوری در بین روستاییان می‌باشد. البته در کنار ضرورت وجود و توسعه تعاونی‌های روستایی، توزیع جغرافیایی آن‌ها و بهره‌مندی همه روستاها از وجود تعاونی‌ها نیز حائز اهمیت می‌باشد. ازاین‌رو پژوهش حاضر به بررسی وضعیت توزیع فضایی تعاونی‌های روستایی در استان گیلان پرداخته است. روش پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی است. برای تحلیل یافته‌ها از روش میانگین نزدیک‌ترین همسایه، تحلیل خوشه‌ای فضایی چند فاصله‌ای، میانگین مرکزی و بیضی انحراف معیار استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که بر اساس میانگین نزدیک‌ترین همسایه و تحلیل خوشه‌ای فضایی چند فاصله‌ای، الگوی پراکنش تعاونی‌های روستایی استان گیلان به‌صورت خوشه‌ای می‌باشد. بررسی نقشه لکه‌های روستاهای دارای تعاونی استان گیلان نیز نشان می‌دهد که این لکه‌ها بیشتر در شهرستان‌های رشت، بندر انزلی و تالش شکل‌گرفته‌اند. همچنین توزیع بسیاری از زیرساخت‌ها در جهت شمال غربی-جنوب شرقی است. این نحوه تمرکز فضایی را می‌توان در دلایلی همچون شرایط طبیعی مناطق شمالی و مرکزی استان، نزدیکی به شهرهای بزرگ مثل رشت، بندر انزلی، فومن، رودسر و غیره بیان نمود. همچنین دسترسی به بازار فروش بیشتر و راه‌های دسترسی بهتر می‌تواند از علل مکان‌یابی تعاونی‌ها در نزدیکی شهرها باشد. بر این اساس پژوهش حاضر مشخص کرد که از ظرفیت‌های درونی روستاهای استان گیلان در جهت ایجاد تعاونی‌ها به‌صورت کامل استفاده نشده است. درمجموع نیاز به توسعۀ موزون‌تر تعاونی‌های روستایی استان گیلان کاملاً محسوس است و رسیدن به این امر، مستلزم برنامه‌ریزی بلندمدت، آموزش و آگاهی بخشی است.

spatial analysis of rural cooperatives’ distribution in guilan province

rural cooperatives are a suitable platform for increasing participation, creating employment and entrepreneurship, and realizing creativity and innovation among villagers. besides the necessity of the existence and development of rural cooperatives, their geographical distribution and the benefit of all villages from the existence of cooperatives is also important. therefore, the present study has investigated the spatial distribution of rural cooperatives in guilan province. the research method is descriptive-analytical. to analyze the findings, the nearest neighbor average method, multi-distance spatial cluster analysis, central average, and standard deviation ellipse were used. the research results indicate that based on the nearest neighbor average and multi-distance spatial cluster analysis, the distribution pattern of rural cooperatives in guilan province was clustered. examining the map of the spots of villages with cooperatives in guilan province also shows that these spots are mostly formed in the cities of rasht, bandar anzali, and talesh. also, the distribution of many infrastructures is in the northwest-southeast direction. this way of spatial concentration can be mentioned in reasons such as the natural conditions of the northern and central regions of the province, proximity to big cities such as rasht, bandar anzali, fuman, rudsar, etc. also, access to more sale markets and better access ways can be of the reasons for locating cooperatives near these cities. in general, the need for a more balanced development of rural cooperatives in guilan province is quite noticeable, and achieving this requires long-term planning as well as education and awareness.