تاثیر دلبستگی مکانی و عادت‌های فرهنگی بر رفتار زیبایی‌شناسی ‌زیست‌محیطی از دیدگاه روستاییان استان کرمانشاه

امروزه بررسی مداخله‌گری‌ انسان در طبیعت و اثرات و پیامدهای ناشی از تاثیر رفتار انسانی بر محیط زیست طبیعی و مصنوعی به شدت مورد توجه قرار گرفته است. در این میان، توجه به بعد زیبایی‌شناسی ‌زیست محیطی در مقایسه با سایر ابعاد مرتبط با موضوعات منابع طبیعی، کمتر مورد توجه بوده است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر دلبستگی مکانی و عادت های فرهنگی بر رفتار زیبایی‌شناسی محیط‌ زیستی از دیدگاه روستاییان استان کرمانشاه بود. این تحقیق از نوع علّی رابطه‎ ای است که با استفاده از فن پیمایش انجام گرفت. جامعه‏ آماری، روستاییان استان کرمانشاه (1725956=n) بودند که تعداد 385 نفر از آن‏ ها با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه‏ گیری تصادفی طبقه ‎ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. یافته‎ ها حاکی از وجود رابطه‏ معنی ‏دار میان رفتار زیبایی‏ شناسی زیست‏ محیطی با متغیرهای دلبستگی مکانی و عادت‌های فرهنگی زیست‌محیطی بود. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که دلبستگی مکانی دارای بیشترین توانایی برای پیش ‎بینی رفتار زیبایی‏ شناسی محیط ‏زیستی است (0.398=ß). در این راستا، متغیرهای مستقل پژوهش، قادر به تبیین 30.5 درصد واریانس رفتار زیبایی ‏شناسی زیست‌محیطی بودند. با توجه به نتایج این پژوهش، می توان ادعا کرد تمرکز بر عادت های فرهنگی به‌ویژه در زمینه جلب مشارکت روستاییان در حفظ زیبایی طبیعی و بروز رفتارهای محیط زیست گرایانه به‌ویژه در کاهش آلودگی منظر، می تواند بسیار موثر باشد.

The Effect of Place Attachment and Cultural Habits on Environmental Aesthetic Behavior as Perceived by Rural People in Kermanshah Province

Today, the study of human intervention in nature and the effects and consequences of human behavior on the natural and artificial environment has received much attention. Among these, attention to the aesthetic dimension of the environment has received less attention than other dimensions related to natural resource issues. The purpose of this study was to investigate the effect of place attachment and cultural habits on the environmental aesthetic behavior from the perspective of villagers in Kermanshah province. This research is of causalrelational type which was done using survey technique. The statistical population was the villagers of Kermanshah province (N = 1725956), of which 385 people were selected using Krejcie and Morgan table and stratified random sampling method with proportional assignment. Findings indicated that there was a statistically significant relationship between environmental aesthetic behavior with the variables place attachment and environmental cultural habits. The results of path analysis showed that place attachment has the highest ability to predict environmental aesthetic behavior (β = 0.398). In general, the independent variables of the study were able to explain 30.5% of the variance of environmental aesthetic behavior. According to the results, it can be claimed that focusing on cultural habits through attracting the participation of villagers might be very effective in maintaining natural aesthetic and the occurrence of proenvironmentalist behaviors.