واکاوی رانه های پذیرش پهپادهای کشاورزی در زارعت گندم

وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین یا پهپادها جزء آخرین نسل از فناورهای مربوط به کشاورزی دقیق هستند که کاربرد آن‌ها در پایش و مدیریت فعالیت ‎های کشاورزی روز به روز در حال افزایش است. هدف این مطالعه، واکاوی رانه های پذیرش پهپادهای کشاورزی در میان گندم‎کاران بود. برای این منظور از نسخه توسعه‌یافته الگوی پذیرش فناوری به عنوان مبنای تئوریک استفاده شد. جامعه آماری گندم‎کاران استان فارس بودند که 373 نفر از آن‌ها با استفاده از یک روش تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ‎ای محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن مورد ارزیابی و تایید قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای سهولت استفاده‎ ی ادراک شده، نگرش، ارتباط شغلی و سودمندی ادراک شده به ترتیب دارای بیشترین اثرات مثبت و معنی ‎دار بر روی تمایل به استفاده از پهپادهای کشاورزی بودند. این چهار متغیر روی هم رفته توانستند 44 درصد از تغییرات واریانس تمایل به استفاده از پهپادهای کشاورزی را پیش بینی کنند. همچنین، ارتباط شغلی به صورت مثبت و معنی داری متغیرهای سودمندی ادراک‎ شده و تمایل به استفاده از پهپادها را تحت تاثیر قرار داد. مشابهاً، متغیر نگرش نسبت به استفاده از پهپادها نیز اثراتی مثبت و معنی دار بر روی متغیرهای سهولت استفاده درک شده و تمایل به استفاده از پهپادها نشان داد. بررسی شاخص های برازندگی الگوی توسعه‎ یافته ‎ی پذیرش فناوری نشان داد که این مدل از برازندگی قابل قبولی برخودار است و می تواند مبنایی برای ایجاد تغییرات رفتاری در حوزه پذیرش پهپادهای کشاورزی قرار گیرد. در پایان بر اساس نتایج پژوهش، پیشنهادهایی کاربردی ارائه گردیده که می‎ تواند سیاست ‎گذاران، تصمیم گیران و عملگران میدانی را برای تشویق تمایل به استفاده از پهپادها کمک کند.

Analyzing the Drivers of Adopting Agricultural Unmanned Aerial Vehicles (UAV) in Wheat Cultivation

Unmanned aerial vehicles (UAV) or drones are part of the latest generation of precision farming technologies that are increasingly used in the monitoring and management of agricultural activities. The aim of this study was to investigate the drivers of acceptance of the agricultural drones among wheat farmers. For this purpose, an extended version of the Technology Acceptance Model was employed as a theoretical basis. The statistical population was wheat farmers in Fars province; out them 373 cases were selected using a multistage random sampling method. The research tool was a researchermade questionnaire whose validity and reliability were evaluated and confirmed. The results indicated that the variables perceived ease of use, attitude, job relevance, and perceived usefulness had the greatest positive and significant effects on the intention to use agricultural drones, respectively. Taken together, these four variables could account for about 44 % of the variance changes in the intention to use agricultural drones. Also, job relevance was positively and significantly affected by perceived usefulness and the intention to use agricultural drones. Similarly, attitude towards the use of drones also showed positive and significant effects perceived ease of use and the intention to use agricultural drones. Examining fit indices of the Technology Acceptance Model showed that this model is of an acceptable level of datamodel fitness and can be a basis for behavioral changes in the field of agricultural drones’ adoption. Finally, based on the research results, practical recommendations were presented that can help policymakers, decisionmakers, and practitioners to encourage the intention to use agricultural drones.