طراحی مدل سرعت بخش توسعه و گسترش بوم سامانه‌های کارآفرینی گردشگری در محیط روستایی ایران از دیدگاه نخبگان

اکوسیستم کارآفرینی قابل تقلید و تکثیر نیست و در توسعه کارآفرینی باید مزیت‌های منطقه‌ای و کشوری را مورد توجه قرار داد و از کپی کردن نمونه‌های اکوسیستم های کارآفرینی موفق از جمله سیلیکون ولی اجتناب شود. با توجه به اهمیت کارآفرینی روستایی، باید در حیطه گردشگری و نقش کلیدی گردشگری در توسعه روستایی و کاهش چالش‌های روستاهای قرار گرفته در مناطق کمتر توسعه‌یافته، نگاهی نظام‌مند داشت.پژوهش حاضر به دنبال تحلیل عوامل موثر بر اکوسیستم کارآفرینی گردشگری بر اساس مدل تغییریافته آیزنبرگ در بستر روستایی ایران است. این مطالعه از نوع پژوهش ‎های کاربردی و پیمایشی توصیفی است. جامعه آماری 285 نفر از سیاست‌گذاران کارآفرینی گردشگری، کارآفرینان حیطه گردشگری و صاحبان کسب و کارهای گردشگری روستایی بودند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود. روایی و پایایی با استفاده از نظرات متخصصان و آزمون پایلوت تایید شد. تحلیل نتایج نشان داد که مجموعه‌ای از عوامل وجود دارد که اکوسیستم کارآفرینی گردشگری در بستر روستایی ایران را تحت تاثیر قرار می‌دهند. این عوامل به ترتیب شامل عوامل حمایتی و پشتیبانی، فرهنگی اجتماعی، نظام‌های سیاستی-حاکمیتی، بازار، مالی اقتصادی، شبکه‌سازی و ارتباطات، سرمایه انسانی، ظرفیت‌های طبیعی و توان زیرساختی هستند.

The Model Design for Tourism Entrepreneurship Entrepreneurial Ecosystem Growth in the Rural Environment of Iran from the Perspective of Experts

The entrepreneurial ecosystem cannot be imitated and reproduced and the regional and national advantages should be considered in the development of entrepreneurship, and copying of successful ecosystem examples like Silicon Valley cannot be done. Considering the importance of rural entrepreneurship in tourism and the shortcomings of the importance of tourism in rural development and reducing the challenges of villages in less developed areas, we should have systematic view. Present research seeks to analyze the factors affecting tourism entrepreneurship ecosystem using the modified Eisenberg model in rural areas of Iran. This study is an applied, descriptive, and surveybased research. The statistical population consisted of 285 tourism entrepreneurship policy makers, tourism entrepreneurs, and rural tourism business owners. The data collection tool was a closeended questionnaire. Its validity and reliability were confirmed by a panel of experts and pilot test. Based on the findings of this study, the dimensions of the conceptual model were appropriate from the perspective of elits. Analysis of the results revealed that there are a set of factors could affect the tourism entrepreneurship ecosystem in rural communities of Iran. These factors are including supportive, sociocultural, policygovernance, marketoriented, economicfinancial, networking and communication, human capital, natural capacities, and infrastructure capacity factors, respectively.