مدل‏ سازی ساختاری و تبیین علی رضایت‌مندی جوامع روستایی از کیفیت زندگی: مورد مطالعه روستاهای شهرستان آران و بیدگل

یکی از شاخص های مهم در برنامه ریزی مناطق سکونتگاهی، توجه به کیفیت زندگی ساکنان است. چراکه رشد و بهبود کیفیت زندگی بر سایر ابعاد توسعه در شهرها و روستاها تاثیرگذار است و مسیر پیشرفت و ترقی را هموار تر می سازد. بررسی میزان رضایت مندی ساکنان از محیط زندگی می تواند به ارزیابی سیاست ها، رتبه‌بندی مکان ها و تدوین استراتژی های مدیریت و برنامه ریزی شهری و روستایی کمک کند. پژوهش حاضر، به شناسایی ابعاد و ارزیابی میزان رضایت مندی ساکنان روستاهای محمدآباد، عل آباد و یزدل در شهرستان آران و بیدگل پرداخته است. حجم نمونه پژوهش با استفاده از فرمول کوکران 291 نفر برآورد گردید. ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته است و تجزیه‌ و تحلیل‌های آماری و مدل سازی معادلات ساختاری در محیط نرم‌افزارهای amos و spss انجام شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و مشخص کردن وضعیت شاخص های کیفیت زندگی، از آزمون تی تک نمونه ای استفاده گردید. نتایج آزمون تی‌استیودنت نشان داد که وضعیت شاخص اجتماعی نامطلوب بوده است. کیفیت اقتصادی در وضعیت نیمه مطلوب و شاخص های کالبدی، خدماتی و محیطی در وضعیت مطلوب قرار دارند. همچنین، ﺟﻬﺖ شناسایی و ارزیابی مولفه های کیفیت زندگی از ﻣﺪلﺳﺎزی ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎری اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. نتایج مدل ساختاری عاملی مرتبه دوم نشان داد، اهمیت دادن به شاخص های اجتماعی در روستاهای مورد مطالعه باعث بالارفتن کیفیت زندگی به میزان 0/85، شاخص اقتصادی به میزان 0/83، شاخص کالبدی 0/70، شاخص خدماتی0/26 و شاخص محیطی به میزان0/23 می گردد.

Structural Modeling and Causal Explanation of Rural Communities Satisfaction towards Their Quality of Life: The Case of AranBidgol County

One of the important indicators in urban planning is the attention to the quality of life of the citizens. Because, growth and improvement of the quality of life affect other dimensions of development in the cities and villages and it paves the way for development and progress. Assessing the residents’ satisfaction with the living environment can help assess the policies, rankings of places, and formulate strategies for urban and rural planning and management. Present research studied the satisfaction of residents of Mohammad Abad, AliAbad, and Yazdel villages in AranBidgol district. The sample size of the study was 291 villagers. The main data collection tool was a researchermade questionnaire and the statistical analyses and structural equation modeling have been done using AMOS and SPSS software. A singlesample T test was used to analyze the data and determine the status of quality of life indicators. Ttest results showed that the social, economic quality, and physicalenvironmental and servicerelated indicators are at undesirable, semidesirable, and desirable levels, respectively. Structural equation modeling was also used to assess the components of quality of life. The results of the secondorder confirmatory factor analysis indicated that paying attention to the social indicator in the studied villages might increase the life quality, economic, physical, service, and environmental indices by 0.87%, 0.82%, 0.77%, 0.26%, and 0.23%, respectively.