رتبه‌بندی و سطح‌بندی فضایی مناطق روستایی منتخب کشت گندم در شهرستان‌های جنوب کرمان، بر اساس ابعاد کشاورزی حفاظتی

امروزه موفقیت در برنامه های مدیریت و حفاظت از منابع آب و خاک، به منظور کاهش فرسایش خاک، یکی از اولویت های اساسی تمامی کشورها از جمله ایران می باشد و یکی از مصادیق بارز در این زمینه، به کارگیری کشاورزی حفاظتی با هدف دستیابی به توسعه و تولید پایدار و مدیریت پایدار منابع آب و خاک است. هدف این پژوهش، رتبه بندی و سطح بندی فضایی روستاهای منتخب کشت گندم در جنوب کرمان، بر اساس ابعاد کشاورزی حفاظتی بود. در این تحقیق، از روش پیمایش استفاده شد. جامعه‌ی آماری، کشاورزان گندمکار مناطق روستایی جنوب کرمان بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، 327 کشاورز برآورد شد و روش نمونه‌گیری، طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب بود. ابزار سنجش، پرسشنامه‌ی محقق ساخته ای بود که روایی آن با استفاده از پانل متخصصان و پایایی آن با محاسبه‌ی آماره‌ی آلفای کرونباخ تایید شد. نتایج تکنیک وایکور نشان داد که روستاهای حیدرآباد چاه‌سوخته و عباس‌آباد طرح‌احرار به‌ترتیب با کسب ضرایب 0/004 و 0/018 در رتبه‏ های اول و دوم  قرار گرفتند و روستای فردوس، با کسب ضریب 0/994 در رتبه آخر قرار گرفت. از سویی، نتایج سطح بندی فضایی، بازگو کننده‌ی اختلاف و نابرابری بین روستاهای مورد مطالعه در سطوح مختلف بود و نشان داد که 52/8 درصد روستاها در طبقه‌ی برخوردار و مطلوب، 1/36 درصد در طبقه‌ی نیمه برخوردار و 11/1 درصد در طبقه‌ی محروم یا نامطلوب قرار دارند. با توجه به قرار گرفتن 52/8 درصد از روستاها در طبقه برخوردار و مطلوب، می توان گفت که روستاهای مورد مطالعه از نظر به کارگیری عملیات کشاورزی حفاظتی در وضعیت مطلوبی قرار دارند.

Spatial Ranking and Leveling of Rural Areas of the Southern Kerman, Based on Conservative Agriculture Dimensions

Today, success in water and soil management and conservation programs to reduce soil erosion is one of the top priorities of all countries, including Iran and one of the prominent examples in this area is the use of conservation agriculture with the aim of achieving sustainable development and production and sustainable management of water and soil resources. The purpose of this study, was to spatial ranking and Leveling of selected wheat cultivation villages in southern Kerman based on conservation agriculture Approach. The research method was a descriptiveanalytical study which was conducted using survey method. The statistical population consisted of wheat farmers in rural areas of southern Kerman. The sample size was estimated about 327 farmers using the Krejcie and Morgan table. The sampling method was proportional stratified random sampling method. The research instrument was a researchermade questionnaire whose validity was confirmed by a panel of experts, and its reliability was confirmed by Cronbach’s alpha coefficient. The results of ranking the villages using VIKOR technique showed that HeydarAbad Chahsokhteh and Abass abad Tarh Ahrar with the coefficient scores of 0.004 and 0.018 ranked first and second, respectively, Furthermore, “Ferdoos” ranked the last by obtaining the coefficient scores of 0.994. Moreover, the results of spatial classification showed the existence of disparity and inequality between the studied villages at different levels. The results also revealed that 52.8% of rural areas were in the category of favorable and desirable, 36.1% were in the category of halfeaten, and 11.1% were in deprived or undesirable category. Eventually, due to the fact that 52.8% of rural areas were in the category of favorable and desirable, it can be concluded that the studied rural areas were in a favorable position in terms of conservation agriculture.