مردم‌سالاری دینی و امنیت اجتماعی؛ با نگاهی انتقادی به لیبرالیسم و جامعه‌گرایی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
قاسمی محمدعلی
|
|
منبع
|
مطالعات راهبردي - 1393 - دوره : 17 - شماره : 2 - صفحه:65 -82
|
|
چکیده
|
ایده امنیت اجتماعی با مکتب کپنهاگ و از اوایل دهه 1990 مطرح شد. بعدها با توسیع و تعمیق مفهوم امنیت، ابعاد جدیدی مانند امنیت وجودی پدیدار شد که می‌تواند در مقوله امنیت اجتماعی قرار بگیرد، زیرا آن هم در مقابل تهدیدات اجتماعی معنادار میشود. در این نوشتار، پس از بحثی تیوریک در باب امنیت اجتماعی، پاسخ‌های لیبرالیسم و جامعه‌گرایی به این مسیله و پاسخ حکومت مردم‌سالاری دینی به امنیت اجتماعی بررسی خواهد شد. استدلال میشود که حکومت مردم‌سالاری دینی، با ابعاد معنوی و تاکیدش بر جماعت، تبدیل تفاوت‌های قومی- فرهنگی به مسایل سطح متغیرات (در مقابل سطح ثابتات دینی)، تاکید بر اخوت و وحدت اسلامی مذاهب اسلامی و تایید حقوق انسانی و فرهنگی ادیان غیر اسلامی (من جمله از طریق عقد ذمّه) در امر حفظ امنیت اجتماعی با مشکلی مواجه نمی‌شود. از سوی دیگر، به دلیل تاکید حکومت دینی بر ثابتات دینی و مخاطب تلقی‌کردن فطرت بشری و تاکید بر نقش زمان و مکان در اجتهاد، از معضل و معمای ذوحدین لیبرالیسم و جامعه‌گرایی فاصله می‌گیرد.
|
|
کلیدواژه
|
امنیت اجتماعی ,مردم‌سالاری دینی ,امنیت وجودی ,حقوق اقلیت‌ها
|
|
آدرس
|
دانشگاه بوعلی سینا, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|