تحولات مفهوم آمریکاستیزی در سیاست خارجی روسیه با تاکید بر سیاست خارجی پوتین

چکیدهآمریکاگرایی و آمریکاستیزی در دوره شوروی، تاثیر مستقیمی بر رفتار نخبگان و گروه‌های سیاسی این کشور داشت. این تاثیر مکرّر، به ناگزیر، در قالب عنصری از فرهنگ سیاسی شوروی، به دوره پس از فروپاشی آن منتقل و بر مشی نخبگان سیاسی، به ویژه بر رفتارهای سیاست خارجی آنها تاثیر ‌گذاشت. در دوره یلتسین، تحت تاثیر نابسامانی‌های هویتی و تسلط رویکردهای ایدیولوژیکی، تاثیر تاکید بر هر دو وجه این مولفه بر رفتارهای سیاست خارجی، به صورت دوره‌های متفاوت تعامل و تضاد با این کشور بروز یافت. در دوره پوتین، با معرفی آمریکا به عنوان بزرگترین مانع در مسیر احیا قدرت بزرگ روسیه، روندهای آمریکاستیزانه، به ویژه در دور دوم وی به اوج رسید و پس از تجربه ناموفق همگرایی با آمریکا در قالب عمل‌گرایی محافظه‌کار، رویکرد «مقاومت مستقیم» در برابر این کشور، در قالب عمل‌گرایی تهاجمی، پی گرفته شد. نوشتار حاضر، در حد توان، با تمرکز بر دوره پوتین، به بررسی چگونگی این روندها خواهد پرداخت.