درآمدی نظری بر سیاست‏گذاری امنیتی مبتنی بر شادکامی مردم

پرسش اساسی مقاله حاضر این است که سیاست‏گذاری امنیتی مبتنی بر «خوشبختی و شادکامی مردم» را چگونه می‌توان صورت‏بندی مفهومی نظری کرد؟ به نظر می ‏رسد با بازاندیشی انتقادی در مبانی نظری سیاست‏گذاری امنیتی با توجه به شرایط جهانی، تحول در ارزش‌ها و هنجاری‌های سیاسی– زیستگانی، تغییر ماهیت تهدیدات ملی و همچنین تغییر در ماهیت «نیازها» و «خواسته‌ها»ی مردم در عصر شبکه‌ای‏ شدن مناسبات، می‌توان ایده سیاست‏گذاری امنیتی مبتنی بر شادکامی مردم را صورت‏بندی کرد. در این مقاله که به لحاظ روشی توصیفی– تبیینی و بر مبنای نوعی پژوهش بنیادی نظری انجام گرفته است، تلاش شده با بهره‌گیری از مفاهیم نظریه فلسفی اجتماعی انتقادی، نظریه انتقادی روابط بین‌الملل، نظریه انتقادی امنیت، امنیت انسانی و طرح شادکامی، چارچوبی مفهومی برای تعیین الزامات سیاست‏گذاری امنیتی در شرایط امروزی تشریح شود. مسئله‌ای که نقطه اصلی نوآوری و سهم پژوهشی این مقاله در حوزه سیاست‏گذاری امنیتی به حساب می‌آید.

a theoretical review on security policy making on people’s happiness

the question is basically how to conceptualize security policy making based on &people’s happiness&? it seems that we can answer this question by critically rethinking the theoretical foundations of security policy according to global conditions, changes in the values ​​and political norms, changes in the nature of national threats and also changes in the nature of the &needs& and &wants& of the people in the era. in this article, which is done based on a descriptiveexplanatory method and on a fundamentaltheoretical research, the research using critical socialphilosophical concepts, critical theory of international relations, critical theory of security, security and happiness plan, a conceptual regulation attempts to determine the requirements of the security determination policy in today’s conditions.