تاثیر کم‌آبی جنوب غرب آسیا بر قلمروگستری هیدروپلیتیک رژیم صهیونیستی

افزایش مصرف آب، تغییر اقلیم و ناکارآمدی مدیریت منابع آب در بسیاری از کشورهای جنوب غرب آسیا با تهدید امنیت آبی، تشدید هماوردی و تنش هیدروپلیتیک این کشورها همراه بوده است. در این میان، بخش عمده‌ای از قلمروگستری رژیم صهیونیستی در پیوند با دسترسی به منابع آبی کشورهای پیرامونی توجیه‌پذیر است. با وجود این، طی یک و نیم دهه گذشته تغییر الگوی مدیریت سازگار با کم‏آبی و فناوری پیشرفته شیرین‌سازی آب، این رژیم را در موقعیتی قرار داده که بتواند افزون بر رفع نیازهای آبی خود، پیشگام عرصه و عرضه فناوری نوین آبی باشد. این در حالی است که بازیگران دیگر با مشکلات جدی در این زمینه مواجه هستند. از نظر نویسندگان این مقاله، سیاست خارجی منطقه‌ای مبتنی بر ملاحظات هیدروپلیتیک رژیم صهیونیستی به بازتعریف نقش این رژیم در منطقه انجامیده؛ به‎گونه‌ای که می‌توان قلمروگستری جدیدی بر بنیاد آن تعریف کرد.

The Effect of Water Shortage in South-West Asia on the Zionist Regime Territoriality

Increasing the water consumption, climate change, and water resource management inefficiencies in many Southwest Asian countries have been associated with threats to water security, intensified rivalry, and hydropolitical tensions. In the meantime, a large part of the Zionist regime’s territory is justified in connection with access to the water resources of the peripheral countries. However, over the past decade and a half, the change in the compatible management model to water scarcity and advanced water desalination technology has put the regime in a position to be a pioneer in the field and supply of new water technology in addition to meeting its water needs. Meanwhile, other actors are facing serious problems in this regard. According to the authors, the regional foreign policy of the Zionist regime, based on the hydropolitical considerations, has led to redefining the role of this regime in the region; in a way that a new territory can be defined based on it.