برآورد ضریب امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران (معرفی مدل ناظم)

در این پژوهش تلاش شده است بر اساس سرفصل‏‏ های موجود در سال ‏نمای امنیت ملی که متمرکز بر مسئله‏ های امنیت ملی هستند، مدلی برای برآورد ضریب امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران ارائه شود. بدین منظور از راهبرد تحلیل محتوا، منطق درخت تصمیم و روش تحلیل شبکه استفاده و یک مدل مفهومی با نام مدل «ناظم» معرفی شد که شامل چهار بُعد است و از حروف ابتدایی هر بُعد تشکیل شده است که شامل عوامل ناامن‏ کننده، امنیت ‏ساز، ظرفیت ‏های نظام و محرک ‏ها است. نتایج این پژوهش نشان داد که بُعد ظرفیت‏ های نظام بیش از سایر ابعاد در ضریب امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران نقش دارد. بنابراین اگر راهبرد کلان امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران متمرکز بر افزایش ظرفیت باشد، تاثیر بیشتری نسبت به راهبرد مقابله با عوامل ناامن کننده خواهد داشت. افزایش سطح کارامدی نظام سیاسی، بهبود تعامل بین قوای سه‏ گانه، افزایش اعتماد سیاسی و سرمایه اجتماعی دولت، افزایش سطح تولید، ترمیم نظام انتخاباتی و افزایش قدرت اجماع ‏سازی ایران در سازمان‏ های بین ‏المللی، بیش از اقدامات کنترلی و مقابله‏ با عوامل ناامنی موجب افزایش ضریب امنیت ملی می ‏شوند. [1]. anp

Assessment of National Security Coefficient of the Islamic Republic of Iran (Introduction of NAZEM Model)

In this research, an attempt has been made to provide a model for assessing the national security coefficient of the Islamic Republic of Iran based on the topics in the Year Book of National Security, which focus on national security issues. For this purpose, content analysis strategy, decision tree logic and network analysis method were used and a conceptual model called &NAZAM& model was introduced, which includes four dimensions and consists of the initials of each dimension, which include insecure factors, security. The results of this study showed that the system’s capacity dimension plays a role in the national security coefficient of the Islamic Republic of Iran more than other dimensions. Therefore, if the overall national security strategy of the Islamic Republic of Iran is focused on increasing capacity, it will have a greater impact than the strategy to deal with insecure factors. Increasing the level of efficiency of the political system, improving the interaction between the three powers, increasing the political trust and social capital of the government, increasing the level of production, repairing the electoral system and increasing Iran’s consensusbuilding power in international organizations, more than control and countermeasures against insecure factors will increase national security.