|
|
|
|
سیاست خارجی و نبود اجماع پایدار داخلی: تحلیل رمزگان عملیاتی برجام
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
مسعودی حیدرعلی ,شرفی صدرآبادی مهران
|
|
منبع
|
مطالعات راهبردي - 1399 - دوره : 23 - شماره : 4 - صفحه:175 -224
|
|
چکیده
|
یکی از نقاط عطف بروز اختلافات فکری درباره مسائل سیاست خارجی زمانی است که کشورها در پی حل‌وفصل مسائل بین‌المللی خود از طریق توافقهای دوجانبه یا چندجانبه بین‌المللی هستند. برجام به‌عنوان توافق چندجانبه ایران با کشورهای 1+5 برای حل‌وفصل بحران هسته‌ای، عامل بروز و تشدید اختلاف‌نظرهای داخلی در ایران بوده است؛ به‌گونه‌ای که با گذشت چندین سال، همچنان این اختلاف ها بر سپهر سیاسی ایران سایه افکنده است. تلاش این مقاله معطوف به بررسی چالش ها و بازدارنده های اجماع‌سازی داخلی درباره مسائل سیاست خارجی در جمهوری اسلامی ایران است. بر این اساس، با تمرکز بر تجربه برجام و با استفاده از تحلیل رمزگان عملیاتی، در پی تحلیل سازه‌های ادراکی نخبگان سیاسی درباره برجام در مقطع زمانی پیش و پس از خروج آمریکا از آن است. یافته‌های مقاله نشان می‌دهد که ساختار ادراکی مناسب و کارآمدی برای اجماع‌سازی پایدار در حوزه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران میان سه طیف نخبگان تعامل‌گرا، ضدهژمون و تاب‌خورنده وجود ندارد.
|
|
کلیدواژه
|
اجماع داخلی، سیاست خارجی، رمزگان عملیاتی، قدرت‌های بزرگ، برجام
|
|
آدرس
|
دانشگاه شهید بهشتی, گروه علوم سیاسی, ایران, دانشگاه شهید بهشتی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
mehran_sharafi@ymail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Foreign Policy and lack of stable Consensus in domestic politics:Operational coding analysis of JCPOA
|
|
|
|
|
Authors
|
Masoudi Heidarali ,Sharafi Sadrababi Mehran
|
|
Abstract
|
Foreign policy is one of the most controversial areas of governance. The complexity,fluidity, and sensitivity of issues and multiple actors involved make it hard to createand maintain a stable consensus on foreign policy. Different models of consensusbuildinghave been applied in the different political systems. Concluding a multilateralor bilateral agreement with other countries can be a starting point for widening the gapbetween different political factions. JCPOA as a multilateral agreement between Iranand the P5 + 1 caused many debates among Iranian political elites, even some yearsafter its conclusion in 2015. The main question of the article is that whether and towhat extent Iran has been successful in consensusbuilding in foreign policy. Focusingon JCPOA’s experience and using operational coding analysis, this article analyzes theperceptual structures of political elites about JCPOA in the preand postUSwithdrawal. The operational code analysis of Iran’s political elites about JCPOAshowed that there is no appropriate and efficient perceptual structure for creating astable consensus on Iran’s foreign policy between the three spectrums ofinternationalist, antihegemonic, and swing elites.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|