عدالت اجتماعی و کارآمدی نظام سیاسی در جمهوری اسلامی ایران

این مقاله به بررسی چهار دسته متغیر «جمعیت‏شناختی» (میزان جمعیت، درصد شهرنشینی، درصد بیکاری)، «سیاست‏گذاری» (حجم ذخایر و تولید نفتی، میزان تولید ناخالص داخلی، جایگاه کشور در شاخص‏های توسعه انسانی)، «وضعیت خدمات اجتماعی» (متوسط سال سن تحصیلات، سهم بهداشت از کل تولید ناخالص داخلی، میزان دسترسی به اینترنت) و «وضعیت اقتصادی» (آزادی اقتصادی) می‏پردازد و قصد دارد وضعیت این متغیرها در جمهوری اسلامی ایران را با دو منطقه حوزه‏ تمدنی و فرهنگی نزدیک که شامل کشورهای آسیای مرکزی و آسیای جنوب غربی می‏شود، مقایسه نماید. یافته ‏های این پژوهش با تکیه بر مستندات گزارش‏های بین‏المللی نشان می‏دهد نوع رویکرد به عدالت اجتماعی تاثیر بسزا و معناداری در تبیین کارآمدی یا ناکارآمدی نظام سیاسی در جمهوری اسلامی ایران دارد.

Social Justice and Efficiency of Political System in Islamic Republic of Iran

This article studies four sets of variables in the fields of &demography& (population rate, percentage of urban population, unemployment rate), &policy making& (volume of resources and oil production, GDP, the country’s ranking in human development indexes), &social services& (average age of students and duration of education, share of health in GDP, Internet access), and &economic situation& (economic freedom). It intends to compare these variables in the Islamic Republic of Iran with those in two regions with similar civilizations and cultures, including countries in Central Asia and Southwest Asia. The findings of this study, which are based on international reports, show that the approach to social justice plays a considerable and decisive role in determining the efficiency or inefficiency of the political system in the Islamic Republic of Iran.