فراتحلیل پژوهش‏های سیاسی مبتنی بر رهیافت گفتمانی در ایران

پس از حدود نیم قرن از مطرح‏شدن رهیافت گفتمانی در حوزه علوم اجتماعی و سه دهه بهره‏گیری از این رهیافت در پژوهش‏های سیاسی در ایران، انجام پژوهشی در مورد این پژوهش‏ها ضروری به نظر می‏رسد. بر این اساس، در این مقاله این سوال مطرح شده که پژوهش‏های مبتنی بر رهیافت گفتمانی در ایران دارای چه گرایش‏هایی در سطح نظری و مضمونی بوده و دچار چه کاستی‏ها و چالش‏هایی هستند؟ در پاسخ به این پرسش تلاش شده تا با فراتحلیل حجم نمونه‏ای (201 مورد) از پژوهش‏های سیاسی مبتنی بر رهیافت گفتمانی و گرایش‏های نظری و تنوع موضوعات و مضامین غالب آن در پژوهش‏های ایرانی نشان داده شود. همچنین یافته‏های پژوهش نشان می‏دهد که این پژوهش‏ها در دوسطح میزان انطباق دقیق این پژوهش‏ها با رهیافت گفتمانی و نیز نقدهای وارده بر این رهیافت در سطح جهانی دچار آسیب‏ها و چالش‏هایی هستند.

A Meta-Analysis of Discourse-Based Political Research in Iran

After three decades of using the discoursebased approach to carry out political research in Iran, it seems necessary to do research on these research works. Therefore, this study asks what inclinations are reflected in both the theoretical framework and the content of discoursebased pieces of research in Iran and what the shortcomings and challenges are. In order to answer this question, this article has sought to present the theoretical inclinations, variety of subjects, and the dominant themes in Iranian research works through a metaanalysis of a sample size of 201 pieces of discoursebased political research. The findings of the article show that these research works have shortcomings and face challenges at two levels, namely the extent to which they conform to the rules of the discoursebased approach and criticisms of this approach at the international level.