>
Fa   |   Ar   |   En
   سطح‏بندی پایداری اجتماعی در نواحی روستایی: مطالعه موردی دهستان های شهرستان چرام، استان کهگیلویه و بویراحمد  
   
نویسنده سنایی مقدم سروش ,بلاغی رسول ,محمدی یگانه بهروز ,چراغی مهدی
منبع روستا و توسعه - 1396 - دوره : 20 - شماره : 2 - صفحه:145 -170
چکیده    بعد اجتماعی توسعه پایدار از ابعاد اصلی آن شناخته می‌شود. هدف پژوهش حاضر ارزیابی پایداری اجتماعی نواحی روستایی دهستان های شهرستان چرام در استان کهگیلویه و بویراحمد بود. نوع پژوهش کاربردی و روش آن نیز توصیفی تحلیلی بوده، گردآوری اطلاعات به‏صورت کتابخانه‌ای و میدانی انجام پذیرفت. تجزیه‌ و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش‌های دلفی فازی و با به‏کارگیری شیوه تاپسیس فازی صورت گرفت. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه‌گیری کوکران 285 سرپرست خانوار روستایی تعیین شد. نتایج نشان داد که وضعیت مجموع شاخص های ذهنی پایداری اجتماعی روستاهای سرفاریاب و بردیان در خوشه پایدار واقع است و روستای الغچین علیا خوشه مربوط به پایین ترین سطح پایداری اجتماعی را شکل می دهند؛ از این‏رو، توسعه متوازن نواحی روستایی در شهرستان چرام مستلزم بازنگری مسئولان ذی‏ربط در تخصیص منابع و امکانات، توزیع برابر فرصت ها و ارتقای کیفی خدمات در راستای کاهش فاصله بین نواحی روستایی است.
کلیدواژه پایداری اجتماعی، پایداری روستایی، روش دلفی فازی، شاخص ذهنی، کهگیلویه و بویراحمد (استان) .
آدرس دانشگاه زنجان, ایران, دانشگاه سلمان فارسی کازرون, گروه شهرسازی, ایران, دانشگاه زنجان, گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی, ایران, دانشگاه تهران, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved