تعیین سبد بهینه غذایی گروه‏ های مختلف درآمدی در مناطق روستایی با استفاده از مدل برنامه‏ریزی آرمانی وزنی

در ادبیات امنیت غذایی، بنا به تعریف، الگوی بهینه مصرف عبارت است از یک رژیم غذایی که بتواند مقدار کافی انرژی، پروتئین، چربی، مواد معدنی و سایر ریزمغذی‏ها را تامین کند. در مطالعه حاضر، با استفاده از داده‏های هزینه غذایی مرکز آمار ایران و همچنین، با به‏کارگیری روش برنامه‌ریزی ریاضی آرمانی وزنی، الگوی بهینه مصرف مواد غذایی برای همه دهک‏های هزینه‌ای در نواحی روستایی ایران تعریف شد. در تعیین سبد بهینه غذایی خانوارهای روستایی، ده گروه از مواد غذایی، ده مادۀ مغذی و 23 قید بر اساس توصیه‏های متخصصان تغذیه به‏کار برده شد. یافته‏های مطالعه نشان داد که با سطح هزینه فعلی مواد غذایی، امکان پیشنهاد سبد غذایی بهینه و رسیدن به وضعیت امنیت غذایی برای خانوارهای روستایی تا دهک ششم وجود نخواهد داشت؛ همچنین، از آنجا که دهک‌های اول تا چهارم نیاز به افزایش هزینه بیشتری نسبت به سایر دهکهای درآمدی دارند، نیاز است که از کمک‏های حمایتی دولت استفاده کنند و دهک پنجم و ششم با تلاش جزئی و مدیریت بهتر نظیر کم کردن هزینه‏‌های غیرخوراکی می‌توانند این کمبود هزینه را جبران کنند.