تحلیل فضایی الگوی اشتغال زنان روستایی و شهری ایران در بخش‏های عمده فعالیت با استفاده از ضریب flq

هدف از پژوهش حاضر شناخت فعالیت پایه‏ای اشتغال زنان روستایی و شهری در بخش ‎ ها و گروه‏های عمده فعالیت‏های اقتصادی در مناطق روستایی و شهری و همچنین، توزیع فضایی آنها در سطح کشور بود. جامعه آماری پژوهش 394 شهرستان کشور را دربر‏می‏گرفت، که آمار و اطلاعات آنها از سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1390 استخراج شد و با استفاده از ضریب flq ، بخش‏های پایه صادرکننده نیروی کار مشخص شدند. نتایج نشان داد که در بخش کشاورزی، نواحی شمال، مرکز و شمال شرق کشور از نواحی پایه‏ای در اشتغال زنان روستایی و بخش‏هایی از استان‏های قم، لرستان، ایلام، کرمانشاه، خوزستان، خراسان جنوبی یزد و کرمان از نواحی پایه و صادرکننده نیروی کار زنان شهری به‏شمار می‏روند؛ در بخش صنعت نیز نواحی شمال غرب، مرکز و شمال شرق کشور از نواحی پایه اشتغال زنان روستایی و شمال و شمال شرق کشور از نواحی پایه‏ای اشتغال زنان شهری محسوب می‏شوند؛ و در بخش خدمات نیز نواحی شمال و شمال غربی کشور از نواحی پایه‏ای اشتغال زنان روستایی و نواحی شمال کشور از نواحی پایه‏ای اشتغال زنان شهری است.